Özet:

Sanık, 5607 sayılı kanuna muhalefet suçundan dolayı mahkum olmuştur. Ancak yerel mahkemenin mahkumiyet kararı, 5607 sayılı kanunun ilgili maddelerinin yanlış yorumlaması sonucu verilmiştir. Bu nedenle karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Daire, ilgili kanun maddelerinde belirtilen uygulama şartlarının değerlendirilmesi gerektiği ve bu şartların yerel mahkeme tarafından göz önünde bulundurulmadığına hükmetmiştir. Bu nedenle yerel mahkeme kararı bozulmuş ve davaya yeniden bakılması gerektiği kararlaştırılmıştır.
5607 sayılı kanun, kamu yararına aykırı muameleleri ve bu muamelelere karşı mücadeleyi hedefleyen bir kanundur. Bu kanunun 3/18-son cümle, 3/5., 3/10. ve 3/22. maddeleri arasında doğru bir ilişkinin kurulması gerektiği vurgulanmaktadır. 3/18-son cümle, kanunun uygulanması esnasında özel durumların dikkate alınması gerektiğini ifade etmektedir. 3/5. madde, kamu görevlilerinin görevlerini yerine getirirken kanuna uygun hareket etmeleri gerektiğini belirtmektedir. 3/10. madde, suçun işlenmesinde kullanılan malzemelerin müsaderesini öngörmektedir. Son olarak, 3/22. madde, suçun ortaya çıkarılması için gizli dinleme veya izleme gibi özel yöntemlere başvurulabileceğini düzenlemektedir.