MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 10/07/2017 tarih ve 2015/349 E.-2017/259 K. sayılı kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine-kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 14/03/2018 tarih ve 2017/1214-2018/275 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı şirketin müvekkili adına tescilli 2014/01491-7 ve 2014/08193-7 numaralı endüstriyel tasarımlarla ayırt edilemeyecek kadar benzer olan ürünleri üreterek satışa sunduğunu, söz konusu davalı eylemlerinin, müvekkili şirketin tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz oluşturduğunu ileri sürerek, tecavüz eylemlerinin tespitine, men"ine ve refine, 2014/01491-7 sayılı tasarıma tecavüz nedeniyle 5.000 TL. manevi tazminatın davalıdan tahsiline, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacının 2014/08193 numaralı çoklu endüstriyel tasarım belgesine sahip olduğu, davalının iş yerinde tespit edilen 1 adet ürünün, davacıya ait 2014/08193 - 7 numaralı tasarımla birebir aynı olduğu, bu eylemin davacının tasarımına tecavüz oluşturduğu, dolayısıyla tecavüzün tespiti, meni ve refine ilişkin talebin yerinde görüldüğü, diğer talepler yönünden ise ihlal konusu ürünün 1 adet olması ve başlangıçta yediemine alınmadığı, önceden davalıya tecavüz teşkil eden tasarımla ilgili ihtarname gönderilmediği ve tecavüz teşkil eden bir adet ürünün bulunduğu gözetildiğinde manevi tazminat koşullarının gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, davalı tarafça davacıya ait 2014/08193-7 sıra nolu tasarım tescil hakkının ihlal edildiğinin tespitine, tecavüzün menine ve refine, diğer istemlerin ise reddine karar verilmiştir.
Kararı taraf vekilleri istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, davalı şirket tarafından davacıya ait 2014 01491-7 nolu tasarıma benzeyen elbise ürünün iş yerinde bulundurulması ve satışa sunulması suretiyle davacının tasarım tescilinden doğan haklarına tecavüz edildiği, bu nedenle davacının tecavüzün tespiti, meni ve refi ile birlikte manevi tazminat talep edebileceği, davacıya ait tasarımın niteliği ve değerleri, iş yerinde tespit edilen ürün sayısı gözetildiğinde 3.000 TL manevi tazminatın hakkaniyete uygun bulunduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine,davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile Ankara 4 Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 10/07/2017 tarih ve 2015/349 esas, 2017/259 karar sayılı kararının kaldırılmasına, davanın kısmen kabulüyle davalının satışını gerçekleştirdiği bayan elbise ürünlerinin davacının 2014/08193-7 ve 2014/01491-7 sayılı tasarım tescillerinden doğan tasarım hakkına tecavüzün durdurulmasına ve önlenmesine, 2014/01491-7 nolu tasarıma tecavüz nedeniyle takdiren 3000 TL tazminatın 25/09/2014 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 152,43 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.