Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre; sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri içinde, bölünmüş, asfalt kaplama, eğimsiz, virajlı yolda, gündüz vakti seyir halindeyken kontrollü kavşağa geldiğinde kendisine kırmızı ışık yanmaktayken geçiş yaparak, seyir istikametine göre solundan gelerek kendisine yeşil ışık yanmaktayken kavşağa girmekte olan mağdurun idaresindeki araca çarpması ve çarpmanın etkisiyle mağdurun aracının yol kenarındaki yaya katılana çarpması şeklinde meydana gelen, sanığın tam kusurlu olarak bir kişinin hayati tehlike geçirecek ve üçüncü dereceden kemik kırığı olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
1) Kaza neticesinde katılanda meydana gelen yaralanmanın niteliği nazara alınarak, sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca tayin edilen temel ceza üzerinden aynı kanunun 89/2-b-e maddesi uyarınca artırım yapılması gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kırmızı ışık ihlali yapmadığına, hakkında lehe olan hükümlerin uygulanmadığına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.