Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile İstanbul Anadolu 52.Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas,2018/568 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 24/10/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli ... hakkında 29/12/2011 tarihli “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan Ümraniye Cumhuriyet Başsavcılığınca yürütülen soruşturma sonucunda, Ümraniye Cumhuriyet Başsavcılığının 15/03/2012 tarihli, 2012/244 soruşturma, 2012/2314 esas ve 2012/1444 sayılı iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1-2 ve 53.maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile Ümraniye 1.Sulh Ceza Mahkemesine kamu davası açıldığı,
2- Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, 09/10/2012 tarihli, 2012/843 esas ve 2012/3563 sayılı karar ile sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2 maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği,kararın 16/10/2012 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği ve infazı için 27/12/2012 tarihinde Üsküdar Denetimli Serbestlik Müdürlüğüne gönderildiği,
3- Üsküdar Denetimli Serbestlik Müdürlüğünün 29/01/2013 tarihli çağrı yazısının 04/02/2013 tarihinde tebliğ edildiği, kanuni süre içerisinde müdürlüğe başvurmaması nedeniyle dosyanın kapatılarak 22/02/2013 tarihinde İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığına gönderildiği,
4- İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli, 2014/728 esas ve 2014/657 sayılı kararı ile, sanığın TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, sabıkasında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hüküm bulunduğu ve denetim süresinin devam ettiği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/8. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51/1. maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine, 1 yıl denetim süresine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 26/12/2014 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
5- Sanığın 16/06/2015 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeni ile İstanbul Anadolu 61. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2017 tarihli, 2017/8 esas ve 2017/192 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı veren İstanbul Anadolu 52.Asliye Ceza mahkemesinin 2013/66 esas ve 2014/149 karar sayılı dosyasına ihbarda bulunulmasına, karar verildiği, kararın 21/12/2017 tarihinde kesinleştiği,
6- İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2018 tarihli, 2014/728 esas ve 2014/657 sayılı ek kararı ile; sanığın denetim süresi içerisinde 16/06/2015 tarihinde suç işlediği ve cezalandırılmasına karar verildiği gerekçesiyle 10 ay hapis cezasının tamamının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/7. maddesi uyarınca aynen infazına karar verildiği, sanığın ek karara itiraz ettiği,
7- İtirazı inceleyen mercii İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile; ek kararın usul ve yasaya uygun olduğu,kararda bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesi ile itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
8- Ümraniye 1.Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli, 2012/843 esas ve 2012/3563 sayılı tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına kararının infazı sırasında sanığın çağrı kağıdı tebliğine rağmen müdürlüğe başvurmayarak denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine; dosyanın İstanbul Anadolu 12. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/627 esasına kaydedilerek yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 12.Sulh Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli, 2013/627 esas ve 2014/440 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5.maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, dosyanın devredilmesi üzerine kararın İstanbul Anadolu 52.Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/66 esas ve 2014/149 karar sayısı üzerinden 08/09/2014 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştirildiği, sanığın denetim süresi içerisinde 16/06/2015 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeni ile İstanbul Anadolu 61.Asliye Ceza Mahkemesinin 03/10/2017 tarihli 2017/8 esas ve 2017/192 sayılı kararı ile, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62.maddeleri uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı veren İstanbul Anadolu 52.Asliye Ceza mahkemesinin 2013/66 esas ve 2014/149 karar sayılı dosyasına ihbarda bulunulmasına, karar verilmesi üzerine dosyanın Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 2018/402 esasına kaydedilerek duruşma açıldığı,
9- İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza mahkemesinin kanun yararına bozma istemine konu 23/10/2018 tarihli, 2018/402 esas ve 2018/568 karar sayılı kararı ile; “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine dosya yeniden ele alınarak mahkemenin 2014/728 sırasına kaydedildiği, sanığın erteli 10 ay hapis cezasına mahkum edildiği, sanığın yeniden denetime uymaması nedeniyle hakkında verilen erteli hapis cezasının derhal infazına karar verilerek dosyanın infaz edildiği, bu arada denetimli serbestlik gereklerine uymayan sanığın (kapatılan) Ümraniye 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/843 esas sayılı dava dosyası ile ilgili olarak mahkememizin 2013/627 esas sırasına yeniden kaydının yapılarak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verildiği, dolayısıyla sanığın tüm yargılamalarına esas dosyanın Ümraniye 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/843 esas sayılı dava dosyası olduğu, bu dava dosyası ile ilgili infaz yapılmış olması nedeniyle mükerrer ceza verilmesi söz konusu olamayacağı” gerekçesiyle hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verildiği, kararın 26/11/2018 tarihinde itiraz edilmeden kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan sanık ... hakkında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, aynı Kanun’un 191/5. maddesi gereğince tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereğine uygun davranması halinde davanın düşürülmesine dair Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli ve 2012/843 esas, 2012/3563 sayılı kararını kesinleşmesini müteakip, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymadığından bahisle dosyanın yeniden ele alınarak yapılan yargılama neticesinde, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine ilişkin İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı kararının kesinleşmesini takiben, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı suç işlediği gerekçesiyle hakkında verilen hapis cezasının derhal infazına dair İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2018 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile;
Adı geçen sanığın Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli kararıyla uygulanan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin gereğini yerine getirmediğinden bahisle yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda, 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair İstanbul Anadolu 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli ve 2013/627 esas, 2014/440 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle yapılan yargılama sonucunda, hükmün açıklanmasına yer olmadığına ilişkin İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas, 2018/568 sayılı kararını kapsayan dosyalar incelendi.
1- İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı yönünden;
Suç tarihinden sonra, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinin yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi gereğince hukukî durumunun yeniden değerlendirilip uyarlama yargılaması yapılması gerekirken, hükmün aynen infazına karar verildiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde,
2- İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas, 2018/568 sayılı kararı yönünden:
5721 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/1. maddesinde yer alan, “Duruşmanın sona erdiği açıklandıktan sonra hüküm verilir. Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkûmiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi ve düşmesi kararı, hükümdür.” şeklinde hüküm çeşitlerinin tahdidi olarak sayıldığı, somut olayda Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli ve 2012/843 esas, 2012/3563 sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına dair karar verildiği, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkemesince yapılan yargılama sonucunda ise İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı kararı ile sanığın mahkumiyetine ve hapis cezasının ertelenmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, yapılan ihbardan sonra yargılamayı sona erdiren ve kesinleşen bir karar olduğu gözetilmeden, mahkemeye yapılan mükerrer ihbar üzerine dosyanın yeniden ele alınması üzerine davanın reddine dair karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verilmesinde,
İsabet görülmemiştir.” denilerek İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas,2018/568 sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık ... hakkında 29/12/2011 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli ve 2012/843 esas, 2012/3563 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymadığının bildirilmesi üzerine dosyanın yeniden ele alınarak yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı kararı ile 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun"un 51/1. maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, sanığın deneme süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/06/2018 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı ek kararı ile, hakkında verilen hapis cezasının derhal infazına karar verildiği, sanığın ek karara itiraz ettiği, İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile itirazı reddine karar verildiği,
Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli kararıyla uygulanan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirlerinin gereğini yerine getirmeyen sanık hakkında yeniden duruşma açılarak yapılan yargılama sonucunda, İstanbul Anadolu 12. Sulh Ceza Mahkemesinin 20/03/2014 tarihli ve 2013/627 esas, 2014/440 sayılı kararı ile , 5237 sayılı Kanun"un 191/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/5. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, sanığın deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle yapılan yargılama sonucunda, İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas, 2018/568 sayılı kararı ile hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verildiği,
Anlaşılmaktadır.
1- İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı yönünden yapılan incelemede :
Suç tarihinden sonra, 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinin yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi gereğince hukukî durumunun yeniden değerlendirilip uyarlama yargılaması yapılması gerekirken, hükmün aynen infazına karar verildiği gözetilmeden, itirazın bu yönden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesi kanuna aykırıdır.
2- İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas, 2018/568 sayılı kararı yönünden yapılan incelemede:
5721 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/1. maddesinde yer alan, “Duruşmanın sona erdiği açıklandıktan sonra hüküm verilir. Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkûmiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi ve düşmesi kararı, hükümdür.” şeklinde hüküm çeşitlerinin tahdidi olarak sayıldığı, aynı Kanun’un 223/7.maddesinde “Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir” düzenlemesinin yer aldığı,
Somut olayda; Ümraniye (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 09/10/2012 tarihli ve 2012/843 esas, 2012/3563 sayılı kararı ile sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, sanığın denetimli serbestlik tedbirine uymaması üzerine mahkemesince yapılan yargılama sonucunda İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 19/12/2014 tarihli ve 2014/728 esas, 2014/657 sayılı kararı ile sanığın mahkumiyetine ve hapis cezasının ertelenmesine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, yapılan ihbardan sonra yargılamayı sona erdiren ve kesinleşen bir karar olduğu gözetilmeden, mahkemeye yapılan mükerrer ihbar nedeniyle dosyanın yeniden ele alınması üzerine davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hükmün açıklanmasına yer olmadığına karar verilmesi, kanun aykırı olup kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-)Karar:
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, İstanbul Anadolu 8. Ağır Ceza Mahkemesinin 29/08/2018 tarihli ve 2018/1204 değişik iş sayılı kararı ile İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/10/2018 tarihli ve 2018/402 esas, 2018/568 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
17/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.