Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2020/1290 Esas 2020/1598 Karar Sayılı İlamı

Taraflar arasındaki davada.....Hukuk Mahkemelerince ayrı ayrı görevsizlik kararı verilmesi nedeniyle yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava; elektrik tüketim borcuna dayalı olarak yapılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkindir
...., davacının işe başlama tarihi 19/09/1997 olup, aynı gün ticari işletmesi için abone olduğu, dolayısıyla bir ticari işletmeyi kendi nam ve hesabına işleten olup, tacir sayıldığı gerekçesi ile görevsizlik kararı verilmiştir.
.... tarafından ise, davalı.......n tacir kaydının olmadığı, esnaf faaliyeti aştığına dair bir bilgiye ulaşılamadığı, davalının 05.12.2019 tarihli duruşmadaki beyanına göre çay ocağı işlettiği, bu anlamda eldeki davanın TTK"nın 4/1 maddesi kapsamında nispi ticari dava niteliğinde olmadığı, davanın çözümünde, genel görevli ve yetkili mahkeme olan asliye hukuk mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle görevsizlik yönünde hüküm kurulmuştur.
Dosya kapsamında Yargıtay 3. Hukuk Dairesinin 2016/2051 E.- 2017/11702 K. sayılı 11/09/2017 tarihli bozma ilamı vardır.
6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 4/1. maddesinde her iki tarafın da ticari işletmesiyle ilgili hususlardan doğan hukuk davaları ve çekişmesiz yargı işlerinin ticari dava ve ticari nitelikte çekişmesiz yargı işi sayılacağı hüküm altına alınmıştır. Buna göre bir uyuşmazlığın ticari nitelikte olabilmesi için, her iki tarafın da ticari işletmesini ilgilendirmesi yahut aynı maddenin alt bentlerinde düzenlenen istisnalardan birine dahil olması gerekmektedir.
6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun 5/1. maddesinde "Aksine hüküm bulunmadıkça, dava olunan şeyin değerine veya tutarına bakılmaksızın asliye ticaret mahkemesi tüm ticari (Değişik ibare: 26/06/2012-6335 S.K./2.m.) davalar ile ticari nitelikteki çekişmesiz yargı işlerine bakmakla görevlidir."
6102 sayılı Türk Ticaret Kanununun TTK’nın m. 16/1 hükmüne göre ise, “Ticaret şirketleriyle, amacına varmak için ticari bir işletme işleten vakıflar, dernekler ve kendi kuruluş kanunları gereğince özel hukuk hükümlerine göre yönetilmek veya ticari şekilde işletilmek üzere Devlet, il özel idaresi, belediye ve köy ile diğer kamu tüzel kişileri tarafından kurulan kurum ve kuruluşlar da tacir sayılırlar.”
Somut olayda abone sözleşmesinin ticarethane aboneliği olarak yapıldığı anlaşılmaktadır. Buna göre tarafların tacir olması ve işin her iki tarafın ticari işletmesi ile ilgili
bulunması nedeniyle söz konusu davanın TTK’nın 4. maddesinin 1. fıkrasına göre ticaret mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri gereğince...... YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 04/06/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.