MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya muhalefet, silahla yaralama, hırsızlığa teşebbüs
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/10/2011-27/06/2014 tarihli tebliğnameleri ile Yargıtay 17.Ceza Dairesinin 17/06/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Somut olaya ilişkin lehe kanun belirlenmesinde sadece belirli bir hukuk göz önünde bulundurulmaz. Kanun hükümlerinin bir bütün halinde uygulanması sonucuna bakılmak suretiyle lehe kanun yoluna gidilmelidir. Bu düşünceyle 5252 sayılı Kanunun 9/3. maddesine özel düzenleme konmuştur. Buda suç ile sanık arasında bağlantıyı kesen sanığın cezalandırılmasını önleyen yargılamanın her aşamasında dikkate alınması zorunlu olan zaman aşımına ilişkin hükümlerin zaman bakımından uygulama sorunu vardır.

1982 Anayasasının 38/2 maddesinde dava ve ceza zaman aşımına ilişkin kanun hükümlerinde değişiklik yapılması durumunda maddi ceza hukukuna ilişkin zaman bakımından uygulama kuralının geçerli olacağı kabul edilmiştir.

Buna göre genel yargılaması devam eden dava için zaman aşımına ilişkin sürelerde değişiklik yapan sonraki kanunun lehe hüküm içeriyorsa bununda geçmişe etkili olarak 03/06/1942 gün 36/15 sayılı İçtihadı Birleştirme kararında ana hatları ile açıklandığı üzere, zaman aşımı süresi ceza bağımsızlığını koruyan her suç için ayrı ayrı uygulanacaktır.

Tek istisnası 5252 sayılı Yasanın 9/4. maddesidir.

Bu bağlamda somut olaya gelince;
Mağdur ..."ın evinin balkonuna kilitli ancak herhangi bir yere bağlanmadan muhafaza ettiği motorunun saat 23:00 sularında sanık ... ve arkadaşı tarafından çalınmak istediği sırada olayın çevreden duyulup, görülmesiyle sanık ... ve arkadaşının motoru attıkları yerden almadan kaçmaya başladıkları durumdan haberdar olan mağdur ... ve ..."ın bir başka motor ile sanıkları takibe başladıkları 300 metre sonra yaklaştıklarında sanık ..."ın kendini kurtarmak amacıyla 6136 sayılı Yasa kapsamında kalan silahıyla mağdur ..."ın hayati tehlike geçirmeyecek basit tıbbi müdahele ile giderilemeyecek 15 gün iş gücünden kalacak şekilde yaraladığı olayda, sanığın eylemin 765 sayılı TCK"nın 495/2 delaletiyle aynı kanun 497/1, 102/3, 104/2; 456/1, 457/1, 6136 sayılı Yasanın 13/1, 102/4, 104/2; 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Yasada dolaylı yağma suçuna yönelik bir düzenleme bulunmadığından sanığın eylemi TCK"nın 142/1-b, 143, 35; 116/1-4, 119/1-c, 66/1-d, 67/4; 86/1-3(c), 6136 sayılı Yasanın 13/1, 66/1-e, 67/4 maddeleri kapsamında kaldığı halde 116/1-4, 119/1-c maddeleri ile ilgili herhangi bir değerlendirme yapılmaması,

Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143. maddeleri yerine aynı kanun 141, 143. maddeleri ile uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; sanığın 765 sayılı TCK"nın 456/4, 457/1; 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddeleri kapsamında sübut bulan ve suç olmayı koruyan bu eylemleri yönünden 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen dava zaman aşımı kurallarının gerçekleştiği;

Faillerin 765 sayılı TCK"nın 495/2, 497/1, 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 maddeleri kapsamında kalan eylemleri yönünden ise her iki yasaya görede kesintili zaman aşımının dolmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;

I-Sanık ... hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı sanık savunmanının temyiz itirazlarına gelince;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğname gibi ONANMASINA,

II-Sanık ... hakkında silahla yaralama, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine karşı sanık savunmanının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın eylemine uyan TCK"nın 456/1, 457/1 ve 6136 sayılı Kanunun 13/1, 765 sayılı TCK"nın 102/4, 104/2. maddeleri ve 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 66/1-d, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanunun 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 765 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve suçların işlendiği 30.03.2004 tarihinden inceleme tarihine kadar aynı Kanunun 102/4, 104/2. maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık sürenin geçmiş bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanan 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,

III-Sanık ... hakkında silahla yaralama suçundan verilen beraat, hırsızlığa teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmüne karşı o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının incelemesine gelince;

Sanığın karardan sonra 05/04/2016 tarihinde öldüğünün, UYAP sisteminden alınan nüfus kaydından anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 64/1. maddesi gereğince değerlendirme yapılması zorunluluğu,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.