Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1615 Esas 2020/2471 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1615
Karar No: 2020/2471
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1615 Esas 2020/2471 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2019/1615 E.  ,  2020/2471 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
    Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
    Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 2.949.09 TL maddi, 4.500.00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

    Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Tazminat davasının dayanağını oluşturan Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/219-2015/430 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının uyuşturucu ve uyarıcı madde ticareti suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeyerek 20/11/2015 tarihinde kesinleştiği, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    UYAP sistemi üzerinden yapılan sorgulamada davacının ceza davasına esas Adana 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 2015/219-2015/430 sayılı dosyasında tutuklu kaldığı 24/04/2015-09/07/2015 tarihleri arasında Adana E Tipi Kapalı İnfaz Kurumda hükümlü olduğu görülmekle, davacı hakkındaki tevkif müzekkeresinin infaz görüp görmediği ve tutuklu kalınan sürenin başka hükümlülüğünden mahsup edilip edilmediği hususu araştırılmadan yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Kabul ve uygulamaya göre de,
    Hükmün gerekçe kısmında tazminat davasına esas dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 24/04/2015-09/07/2015 tarihleri arasında tutuklu olan davacının 77 gün tutuklu kaldığının belirtilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
    Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.