Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8549 Esas 2019/15821 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8549
Karar No: 2019/15821
Karar Tarihi: 12.09.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/8549 Esas 2019/15821 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın yaralamaya yönelik eyleminden dolayı cezalandırılması gerektiğine karar verdi. Ancak sanığın cezasında bazı hatalar yapıldı. Öncelikle, müştekinin yüzündeki kırıkların yaralanmanın nedeni olduğuna dair daha ayrıntılı bir rapor alınmadan sanığın cezalandırılması doğru değildi. Ayrıca, müştekinin sanığa hakaret etmesinin haksız tahrik oluşturduğu kabul edildiği için, cezada TCK'nin 29. maddesi uyarınca asgari oranda indirime gidilmesi gerekiyordu. Son olarak, sanığın ödemesi gereken adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine dair kararın infaz yetkisini kısıtladığından, bu karar da hatalıydı.
Kanun maddeleri:
- Türk Ceza Kanunu (TCK)
- 3. madde
- 29. madde
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2019/8549 E. , 2019/15821 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer sebeplerinin reddine, ancak;
1) Müştekinin yaralanmasına ilişkin Bakırköy Adli Tıp Şube Müdürlüğünce düzenlenen 29.04.2015 tarihli raporda, yüz bölgesi sınırları içerisinde tarif edilen "sola deviye olan burundaki 2. derece kemik kırığının" yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda adli tıp kriterlerini içerir şekilde en yakın Adli Tıp Şube Müdürlüğünden rapor aldırılmadan, sanığın cezalandırılmasına karar verilmesi,
2) Haksız tahrik oluşturan eylemin müştekinin, sanığa hakaret etmesinden ibaret olduğunun kabulü karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesi gereğince orantılılık ilkesi gözetilerek TCK"nin 29. maddesi gereğince asgari (1/4) oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılarak sanığa eksik tayin edilmesi,
Kabule göre de;
3) 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, sanık hakkındaki hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 12.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.