Esas No: 2022/8332
Karar No: 2022/16239
Karar Tarihi: 29.06.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8332 Esas 2022/16239 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, silahla tehdit ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü verildiğini göstermektedir. Sanığın suçu işlediği kanıtlanmış ve cezası kanuni bağlamda uygulanmıştır. Ancak, sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş olmasına rağmen, infaz evresinde TCK'nın 53. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanması mümkündür. Ayrıca, sanığın diğer bir tehdit suçundan mahkumiyet hükmü de verilmiştir. Ancak, sanığın hukuki durumunun uzlaştırma işlemi uygulanarak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, karar bozulmuş ve dosya esas/hüküm mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: TCK'nın 53. maddesi ve 106/1.1 cümle; CMK 253. madde ve maddeye eklenen fıkra; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Silahla tehdit, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve belgeler ile gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığa yükletilen silahla tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Cezanın kanuni bağlamda uygulandığı,
Sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmemiş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK'nın 53. maddesinin 1 ilâ 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde infaz evresinde re'sen uygulanması mümkün görüldüğünden bozmayı gerektirmediği,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2-Sanığa yükletilen, farklı mağdura yönelik TCK madde 106/1.1.cümle kapsamında düzenlenen tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a)Sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak, TCK'nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
b)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 29/06/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
