2. Ceza Dairesi Esas No: 2018/1625 Karar No: 2019/6822 Karar Tarihi: 09.04.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/1625 Esas 2019/6822 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesinde görülen bir davada, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçu ve hırsızlık suçu nedeniyle mahkumiyet hükümleri verilmiştir. Ancak, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ile Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde gereği olarak doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, mala zarar verme suçuna yönelik temyiz istemleri reddedilmiştir. Yargılama gideri tutarı nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte suça sürüklenen çocuklardan tahsili gereken yargılama gideri miktarı az olduğu halde tahsil edilmiş ise de, Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması infaz aşamasında değerlendirilecektir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4 maddesi ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi.
2. Ceza Dairesi 2018/1625 E. , 2019/6822 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1. Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2. Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde, Hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesinde atıfta bulunulan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olduğu halde, yargılama giderinin suça sürüklenen çocuklardan tahsiline karar verilmiş ise de, toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte suça sürüklenen çocuklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 09.04.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.