MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, köpeğin bağımsız bölümden uzaklaştırılması istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı site yönetimi, kendisine ait bağımsız bölümde köpek besleyen davalının diğer bağımsız bölüm maliklerine rahatsızlık verdiğini, bu rahatsızlığın tahammül edilemeyecek boyutta olduğunu, site içinde yeşil alan olarak tahsis edilen bölümlerde çocukların rahatça hareket edemediklerini, köpeğin ihtiyacını giderdiği ağaç kenarı ve çimlerin site sakinlerinin huzurunu kaçıracak şekilde kirletildiğini, çocukların site bahçesine çıkamadıklarını ileri sürerek köpeğin davalıya ait bağımsız bölümden uzaklaştırılmasını istemiş; mahkemece, “5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunu hükümleri ile sözleşme hükmündeki yönetim planının çeliştiği, bu durumda yasa maddelerine aykırı yönetim planına üstünlük verilemeyeceği, ayrıca ....nin taraf olduğu Ev Hayvanlarının Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesi hükümleri karşısında, Anayasanın 90/son fıkrası uyarınca sözleşmeye üstünlük tanınması gerektiği belirtilerek dava reddedilmiş, hükmü davacı temyiz etmiştir.
Yönetim planının 23. maddesinin (h) bendinde, bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölüm ve eklentileri ile ortak yerlerde diğer kat maliklerine rahatsızlık verebilecek şekilde kuş, kedi, köpek, tavuk gibi hayvanları besleyemeyecekleri kararlaştırılmıştır. Kat Mülkiyeti Kanununun 28. maddesi gereğince, yönetim planı bütün kat maliklerini, bunların külli ve cüzi haleflerini bağlayan bir sözleşme niteliğindedir. Yönetim planı değiştirilmedikçe bağımsız bölüm malikleri, külli ve cüzi halefleri ile yönetici ve denetçiler buna uymak mecburiyetindedir. Yönetim planında bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölümleri ile eklenti ve ortak yerlerde hayvan besleyemeyecekleri kararlaştırıldığına göre davalı bu yönetim planına uymak zorundadır. 5199 sayılı Hayvanları Koruma Kanunun da, ev ve süs hayvanları bakımından bunların bağımsız bölümlerde beslenebileceklerine dair bir hüküm mevcut olmadığı gibi, Türkiye"nin tarafı olduğu Ev Hayvanlarının Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesinde de buna imkan veren bir düzenleme bulunmamaktadır. O halde davanın kabulü gerekirken, yerinde bulunmayan gerekçeyle davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
....


Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 30.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.