Mahkemesi : Ağır Ceza
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma, kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma
Hüküm : A- Sanık ... hakkında; 1- TCK"nın 181/3, 62/1, 53/1, 63, 54. maddeleri uyarınca mahkumiyet, müsadere, temyiz isteminin reddine 2- TCK’nın 191/2-3-4-5. maddeleri uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri, müsadere B- Sanık ... hakkında; uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan, beraat, temyiz isteminin reddine

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:

1- Cumhuriyet savcısının süre tutum dilekçesi ile temyizinden sonra başka bir Cumhuriyet savcısı temyiz talebinden vazgeçebileceğinden temyiz talebinden vazgeçilmiş olmasına dayalı olarak temyiz talebinin reddine dair mahkemece verilen karar usul ve kanuna uygun bulunduğundan, Cumhuriyet savcısının anılan karara karşı yaptığı başvurunun reddiyle yerel mahkemenin redde ilişkin kararının ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan verilen kararın incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 20.03.2012 tarih ve 2011/785-/2012/101 sayılı Kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, inceleme yapılmasına yer olmadığına, gereğinin merciince yerine getirilmesine,
3- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan incelemede;
Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkumiyetine karar verilen sanık hakkında uygulanan Kanun maddesinin TCK"nın 188/3. maddesi yerine TCK"nın 181/3. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyetine karar verilen sanık hakkında hapis cezası yanında adli para cezasına hükmedilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp, sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.