MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 28/12/2016 tarih ve 2015/418 E. -2016/474 K.
sayılı kararın davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1423-2018/270 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı kurum vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin "MOLFİX" esas unsurlu 3. ve 5. sınıftaki ürünleri içeren tanınmış markaların sahibi olduğunu, davalı şirketin ise 2014/54011 sayılı "MOFEX" ibaresinin 3. ve 5. sınıflarda tescili için diğer davalı kuruma başvurduğunu, tanınmışlık ve iltibas gerekçesiyle anılan başvuruya müvekkilince yapılan itirazın nihai olarak reddedildiğini, markalar arasında iltibas tehlikesi olduğu gibi başvurunun tescili halinde müvekkili markalarının tanınmışlığından haksız yarar sağlanacağını ileri sürerek YİDK’nın 2015-M-8225 sayılı kararının iptalini, tescili halinde başvuru markasının hükümsüzülüğünü talep ve dava etmiştir.
Davalı kurum vekili; markaların benzer olmadığını, karıştırılma ihtimalinin bulunmadığını, tanınmışlık nedeniyle hükümsüzlük şartlarının oluşmadıdığını, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket temsilcisi; başvuru markasındaki ibarenin ilaç etken maddesi olduğunu, markaların benzer olmadığını, karıştırma ihtimalinin bulunmadığını, haksız yarar sağlama ve davacı markalarının ayırt edici karakterine zarar verme durumunun söz konusu olmadığını savunarak davannın reddini istemiş, mümkün olmadığı takdirde başvuru marka emtialarından “Hijyen sağlayıcı ürünler” kısmından “tıbbi amaçlı yakılar, pansuman malzemeleri,” kısmı hariç diğer emtiaların marka tescil kapsamından çıkarılarak başvuru markasının tescilini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı markalarının esas unsurunun "MOLFİX" ibaresinden oluştuğu, dava konusu başvurunun ise "MOFEX" ibareli olduğu, taraf markalarının kapsamlarındaki malların aynı olduğu, yargılama konusu olan 5/1. sınıftaki "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler." ürünlerinin meri mevzuat gereği reçeteli ve ancak eczanede satılması mecburiyeti karşısında, bunların ortalama alıcı kitlesinin doktor ve eczacılar olduğu, ilâç ürünlerinin alıcısı konumunda olan, işin uzmanları yahut çok dikkatli kişilerden oluşmayan, yargılama konusu ürünler hakkında normal olarak bilgi sahibi olabilecek, yeteri kadar dikkatli ve tedbirli, marka ve işareti aynı anda göz önünde bulunduramayan, bunları seyrek olarak karşılaştırma imkânına sahip bulunan ve aradığı markanın aşağı yukarı net anısının tesirinde olan ortalama alıcı kitlesinden hiç birinin, ürünün ekonomik önemine göre ayırabileceği alım süresi içerisinde, davacı markasını taşıyan ilâç ürünlerini bir eczaneden satın almak isterken, davalının işaretini taşıyan ilaç ürünlerini satın almasının gerçekçi, makûl ve beklenebilir bir yaklaşım olmadığı, görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları umumi intiba itibariyle ortalama tüketicilerin aradaki farklılığı algılayabilecekleri, bunun dışında kalan 3. ve 5.sınıf ürünler bakımından ise davacı markaları ile davalı başvurusu arasında iltibasa neden olacak derecede benzerlik bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne YİDK"nın 2015-M-8225 sayılı kararının 5/1.sınıftaki "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler." ürünleri haricindeki ürünler bakımından iptaline, başvuru markasının 5/1.sınıftaki "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler." ürünleri haricindeki ürünler bakımından hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Karara karşı davalı kurum vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre; davalı kurum vekilinin istinaf başvurusunun, taraf markaları arasında, 5/1.sınıftaki "İnsan ve hayvan sağlığı için ilaçlar, tıbbi amaçlı kimyasal ürünler, kimyasal elementler." malları dışında kalan mallar yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında ortalama alıcılar nezdinde görsel, işitsel ve anlamsal olarak bıraktıkları genel izlenim itibariyle ilişkilendirilme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğu, ilk derece mahkemesi kararının usul ve esas yönünden kanuna uygun olduğu gerekçesiyle esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalı kurum vekili tarafından temyiz edilmiştir
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle,davalı kurum vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.