Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1545 Esas 2020/2460 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1545
Karar No: 2020/2460
Karar Tarihi: 09.03.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1545 Esas 2020/2460 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, tutuklanmasına neden olan bir suçtan beraat eden davacının, devlet tarafından uygulanan koruma tedbirleri nedeniyle maddi ve manevi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesine karar verdi. Ancak mahkeme, manevi tazminat miktarının belirlenmesinde hak ve nesafet ilkelerine uygun davranılmadığı gerekçesiyle kararı temyiz eden tarafın talebi doğrultusunda kısmen bozdu. Temyiz incelemesi sonucunda, hüküm onaylandı ve davalı kurum lehine vekalet ücreti takdir edilmesine karar verildi.
Kanunlar:
- Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/121-2013/57 sayılı ceza dava dosyası
- 5271 sayılı Kanunun 142. maddesi

12. Ceza Dairesi 2019/1545 E. , 2020/2460 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 15.322,76 TL maddi, 16.000,00 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Adıyaman 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/121-2013/57 sayılı ceza dava dosyası kapsamında davacının kasten öldürmeye iştirak suçundan beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz incelemesinden geçerek 27/05/2014 tarihinde kesinleştiği, davacının belirtilen dosyanın konusunu oluşturan eylemden ötürü 12/12/2008-03/03/2011 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, davanın işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı Kanunun 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin, hükmedilen tazminatın fazla olduğuna, faiz başlangıç tarihinin hatalı belirlendiğine ve reddedilen miktar dikkate alınarak davalı kurum lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.