4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3059 Esas 2020/17 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3059
Karar No: 2020/17
Karar Tarihi: 06.01.2020

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/3059 Esas 2020/17 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hüküm giymiş ve hükümlülük ile müsadere cezasına çarptırılmıştır. Yargıtay ise eski hale getirme talebiyle birlikte yapılan temyiz başvurusunda bulunan sanığın adresinin boş olması nedeniyle kararın tebliğ edilmediğini kabul etmiş ve mahkemenin ek kararını kaldırmıştır. Ancak dosya kapsamına göre sanığın işlediği suçun vehameti göz önüne alındığında daha ağır bir ceza verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, sanık hakkında takdiri indirim uygulanması sırasında TCK'nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK'ya aykırı davranıldığı ve dava konusu kaçak eşyanın müsaderesi için TCK'nun 54. maddesi yerine 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK'nun 54/4. maddesinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçu
- 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 61. maddesi
- TCK'nun 62/1. maddesi
- TCK'nun 54. maddesi ve 54/4. maddesi
- CMK'nun 232/6. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi
- 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi

7. Ceza Dairesi 2016/3059 E. , 2020/17 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Temyiz talebi ile birlikte yapılan eski hale getirme talebi 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesi gereğince Yargıtayca karara bağlanacağından, gıyabi kararın sanık ..."in en son bilinen adresinden deprem nedeniyle taşınması nedeniyle tebligat yapılan adresin boş olduğunun tespiti karşısında kararın tebliğ edilmediğinin kabulü ile, mahkemenin 18.12.2012 tarihli ek kararı kaldırılarak, sanığın esasa ilişkin ve sanık müdafiinin ek karara ilişkin temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nun 61. maddesi uyarınca alt ve üst sınırlar arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, suçun işlenmesinde kullanılan araçlar, suçun işlendiği zaman ve yer, suçun konusunun önem ve değeri, meydana gelen zarar veya tehlikenin ağırlığı ve failin kast veya taksire dayalı kusurunun ağırlığı unsurlarının dikkate alınması gerekmekte olup dosya kapsamına göre sanığın benzer olaylarla karşılaştırıldığında vehamet arz eden fiili, eylem ile ceza arasındaki denge gözetildiğinde hükmedilen ceza miktarında daha fazla teşdit uygulanması gerekirken, sanık hakkında eksik ceza tayin edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulanırken uygulama maddesi olarak TCK’nun 62/1. maddesi yerine 62. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine muhalefet edilmesi,
2. Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK"nun 54. maddesinden müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Takdiri indirim maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasından, "62." ibaresinin çıkartılarak yerine "62/1." ibaresinin eklenmesi,
2. Hükmün müsadereye ilişkin bendinden "TCK nun 54." ibaresinin çıkartılarak yerine "5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle TCK"nun 54/4." ibaresinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.