Davacı vekili, iş sözleşmesinin geçerli neden olmadan davalı işveren tarafından feshedildiğini  iddia ederek  feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, feshin geçerli nedene dayandığından  davanın  reddini  talep  etmiştir.
Mahkemece, davanın hak düşürücü süre geçtikten sonra açıldığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 20. maddesinin birinci fıkrasına göre iş sözleşmesi feshedilen işçi, fesih bildiriminde sebep gösterilmediği veya gösterilen sebebin geçerli bir sebep olmadığı iddiası ile fesih bildiriminin tebliği tarihinden itibaren bir ay içinde iş mahkemesinde dava açabilir. Taraflar anlaşırlarsa işçi aynı sürede uyuşmazlığı özel hakeme götürebilir.
Bir aylık dava açma süresi hak düşürücü nitelikte olup, yargılamanın her aşamasında re’sen dikkate alınır. Dairemizce bir aylık dava açma süresinin başlangıcı fesih iradesinin işçiye ulaştığı tarih olarak kabul edilmektedir. 
Somut olayda ; davacının davalı işyerinde öğretim görevlisi olarak çalışmaktayken 21.06.2010 tarihinde iş sözleşmesinin, öğrenciler üzerinde gerekli disiplini sağlayamadığı ve sık sık rapor aldığı gerekçesi ile feshedildiği anlaşılmıştır. Davacı vekili tarafından dava harcının 21.07.2010 tarihinde Beyoğlu Mahkemeleri veznesine yatırıldığı ve Beyoğlu İş Mahkemesinin 2010/778 muhtıra sayılı belgesi ile nöbetçi İş Mahkemesi hakimi tarafından havale edildiği dolayısıyla davanın süresinde açıldığı anlaşıldığından mahkemece süre bakımından davanın reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Açıklanan nedenlerle, işin esasına girilerek toplanacak delillere göre feshin geçerli nedene dayanıp dayanmadığı belirlenerek  hüküm kurulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.03.2012  gününde oybirliğiyle karar verildi.