Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1988 Esas 2015/7017 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1988
Karar No: 2015/7017
Karar Tarihi: 14.04.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1988 Esas 2015/7017 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İş Mahkemesinde görülen bir alacak davasında, davacı işçinin davalı şirkete bağlı taşeron firmada çalıştığı ve iş akdinin feshedilmesi sonucunda yıllık izin ücreti alacağı konusunda anlaşmazlık yaşandığı belirtilmiştir. Mahkeme davayı kısmen kabul etmiş, ancak yıllık izin ücretinin yanlış hesaplandığını tespit ederek hükümde değişiklik yapılmasına karar vermiştir. Davacının yıllık izin ücretinin son çıplak ücret üzerinden hesaplanması gerektiği, ancak hükme esas alınan giydirilmiş brüt ücretin yanlış bir hesaplama olduğu vurgulanmıştır. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz itirazı kabul edilerek kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri açıklaması:
4857 sayılı İş Kanunu'nun 59. maddesi: İş sözleşmesinin sona ermesi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretler, son ücret üzerinden ödenir. Yıllık izin ücreti son çıplak ücret esas alınarak hesaplanır.

7. Hukuk Dairesi 2015/1988 E. , 2015/7017 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı; 12.01.2006 tarihinden itibaren davalı ..."a ait ... diğer davalı taşeron firma ..."ye bağlı işçi olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin 23.02.2011 tarihinde feshedildiğini bildirerek müvekkilinin hak ettiği son yıla ait yıllık izin ücreti alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar; dava konusu edilen izin ücretinin talep koşullarının oluşmadığını bildirerek davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulüne ek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59"uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Yıllık izin ücreti son çıplak ücret esas alınarak belirlenmelidir.
Somut olayda; davacının yıllık izin ücreti giydirilmiş brüt ücretten hesaplanmıştır. Halbuki hükme esas alınan bilirkişi raporunda da belirlendiği gibi davacının aylık çıplak brüt ücreti 796,50 TL dır. Yıllık izin ücretinin bu miktar üzerinden hesaplanması gerekirken giydirilmiş brüt ücretten hesaplanması hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı ..."a iadesine, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.