Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2013/1556 Esas 2015/1112 Karar Sayılı İlamı

• KISA KARAR İLE GEREKÇELİ KARAR ARASINDA ÇELİŞKİ YARATILMASI
• BOŞANMA DAVASI
• KISA KARARDA DAVA REDDEDİLMESİNE RAĞMEN GEREKÇELİ KARARDA TEDBİR NAFAKASINA HÜKMOLUNMASI
• GEREKÇELİ KARARIN TEFHİM EDİLEN KISA KARARA UYGUN OLMASI ZORUNLULUĞU

• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 294
• HUKUK MUHAKEMELERİ KANUNU (HMK) (6100) Madde 297

Taraflar arasındaki "boşanma"davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Aksaray 1.Aile Mahkemesince davanın reddine dair verilen 09/05/2012 gün ve 2010/749 E- 2012/341 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi"nin 30/01/2013 gün ve 2012/16110 E.- 2013/2317 K. sayılı ilamıyla bozulmuş, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

TEMYİZ EDEN :Davacı vekili

HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava; boşanma istemine ilişkindir.
Mahkemece, dava reddedilmiş, hükmün yukarıda başlık bölümünde esas ve numarası belirtilen karar ile bozulması üzerine, mahkemece önceki gerekçeler ile direnilmiştir.
Mahkemece, kısa kararda açılan davanın reddine karar verilmesine karşın, gerekçeli kararda, açılan davanın reddi ile birlikte davacı lehine 350 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş, böylelikle kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratılmıştır.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu 294/3 maddesi uyarınca kararın tefhimi her halde HMK 297/2 maddesinde belirtilen hüküm sonucunun duruşma tutanağına geçilerek okunması suretiyle olur”.
Bu durumda gerekçeli kararın, tefhim edilen karar yanlışta olsa, buna uygun düzenlenmesi gerekmektedir. Yanlışlık ancak Yargıtay yoluna başvurulması ve kararın bozulması halinde düzeltilebilir. Bu aykırılık kamu düzenine ilişkin olup diğer yönler incelenmeden tek başına bozma sebebi olur. Kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki bulunmasının bozma sebebi olduğu ise, 10.4.1992 gün 1991/7-4 K. sayılı Yargıtay İnançları Birleştirme Kararı gereğidir.
Bu nedenle mahkemece yapılacak iş, tefhim edilen kısa karara uygun gerekçeli karar ve buna uygun hüküm oluşturmak olup buna aykırı direnme kararı usul yönünden bozulmalıdır.
S O N U Ç : Direnme kararının yukarıda gösterilen nedenden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı H.U.M.K."nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcın yatırana geri verilmesine, 27.03.2015 gününde, oybirliği ile karar verildi.