Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/2065 Esas 2019/12421 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın adli sicil kaydındaki en ağır ilam olan Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/151 Esas ve 2008/450 Karar tarihli TCK’nun 142/2-d maddesi gereği hükmedilen 09/04/2013 kesinleşme tarihli 2 yıl 6 ay hapis cezasını içeren mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas alınması gerekirken, daha az cezayı içeren Ankara 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/170 Esas ve 2006/765 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Müştekinin evinin önüne ayrıca sabit bir yere kilitlenmeden sadece direksiyon kilidi ile kilitlenerek bırakılan motorsikletin çalınması eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetilmeden, aynı Yasa"nın 141/1. maddesine göre hüküm kurulması,
2)Her ne kadar sanık hakkında mala zarar verme suçuna ilişkin olarak mahkumiyet kararı verilmiş ise de, mala zarar verme suçunun konusu ile hırsızlık suçunun konusunun aynı taşınır mal olması halinde, ayrıca mala zarar verme suçundan da ceza verilmemesi gerektiğine ilişkin Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 30/10/2014 tarih, 2014/2-140 Esas ve 2014/453 Karar sayılı ilamı da dikkate alındığında; olayda mala zarar verme suçunun unsurları oluşmadığı anlaşılmakla sanığın 5271 sayılı CMK"nun 223/2-a maddesi gereği beraatine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından yeniden hüküm kurulurken 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının hırsızlık suçu bakımından gözetilmesine, 15/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.