Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2029 Esas 2020/5057 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2029
Karar No: 2020/5057
Karar Tarihi: 10.03.2020

Şantaj - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/2029 Esas 2020/5057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir sanığın şantaj suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz isteği reddedilmiş ve dosya incelenmiştir. Ancak, sanığın tekerrüre esas alınan bir önceki kararıyla ilgili Yargıtay kararı olduğu ve bu kararın araştırılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanığın şantaj eylemini birden fazla kez gerçekleştirdiği anlaşıldığı için ilgili kanun maddelerinin yanlış uygulandığı belirtilerek hüküm bozulmuştur. Hükümle ilgili olarak TCK'nın 58. maddesi (tekerrür hükümleri) ve TCK'nın 43/1. maddesi (hakaret, tehdit ve şantaj suçları için cezaları arttıran hüküm) geçmektedir.

4. Ceza Dairesi 2016/2029 E. , 2020/5057 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Şantaj
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın tekerrüre esas alınan,... Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/31 esas ve 2011/150 sayılı kararı hakkında Yargıtay 11. Ceza Dairesi"nin 2014/6891 esas ve 2014/7321 numaralı kararıyla düşme kararı verildiği anlaşılmakla; anılan ilam araştırılarak ve başkaca tekerrüre esas sabıkası olup olmadığı da belirlenerek sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Tüm dosya kapsamından, sanığın mağdura yönelik şantaj eylemini değişik zamanlarda birden fazla kez gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında; TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanı ..."ın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken (2) numaralı bozma yönünden aleyhe temyiz olmadığından 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddelerinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.