Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1990 Esas 2015/7016 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/1990
Karar No: 2015/7016
Karar Tarihi: 14.04.2015

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/1990 Esas 2015/7016 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, davalı şirketlerde çalıştığı süre boyunca kullanmadığı yıllık izin ücreti alacağını talep etmiştir. Mahkeme, asıl talebin kısmen kabulüne ek davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak yıllık izin ücreti brüt ücret üzerinden değil, çıplak brüt ücret üzerinden hesaplanması gerektiği halde hatalı bir şekilde hesaplanmıştır. Bu nedenle davalı vekilinin temyiz itirazı kabul edilmiş ve karar bozulmuştur. 4857 sayılı İş Kanununun 59. maddesi, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiğini ve yıllık izin ücretinin son çıplak ücret esas alınarak belirlenmesi gerektiğini belirtmektedir.

7. Hukuk Dairesi 2015/1990 E. , 2015/7016 K.

"İçtihat Metni"

İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı ... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı; 12.01.2006 tarihinden itibaren davalı ..."a ait Erdemir Trafo Merkezinde diğer davalı taşeron firma ... "ye bağlı işçi olarak çalışmaya başladığını, iş akdinin 23.02.2011 tarihinde feshedildiğini bildirerek müvekkilinin hak ettiği son yıla ait yıllık izin ücreti alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsil edilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar; dava konusu edilen izin ücretinin talep koşullarının oluşmadığını bildirerek davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece; asıl davanın kısmen kabulüne ek davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının yıllık izin ücreti alacağının hesaplanması konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 59"uncu maddesinde, iş sözleşmesinin feshi halinde kullanılmayan izin sürelerine ait ücretlerin, son ücret üzerinden ödenmesi gerektiği kurala bağlanmıştır. Yıllık izin ücreti son çıplak ücret esas alınarak belirlenmelidir.
Somut olayda; davacının yıllık izin ücreti giydirilmiş brüt ücretten hesaplanmıştır. Halbuki hükme esas alınan bilirkişi raporunda da belirlendiği gibi davacının aylık çıplak brüt ücreti 796,50 TL dır. Yıllık izin ücretinin bu miktar üzerinden hesaplanması gerekirken giydirilmiş brüt ücretten hesaplanması hatalı olmuştur.
O halde davalı vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalı ..."a iadesine, 14.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.