13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/16276 Karar No: 2019/9903 Karar Tarihi: 12.06.2019
Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/16276 Esas 2019/9903 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanığın hırsızlık suçunu işlediğini kabul ederek mahkumiyet kararı verdi. Ancak, sanığın suçunun 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi kapsamında olmadığını belirterek ceza tayinine hatalı uygulama kararı verdi. Sanığın temyiz itirazları üzerine hüküm bozuldu ve sanık hakkında verilen hapis cezası 5237 sayılı TCK'nın 50 ve 52. maddeleri uyarınca para cezasına çevrildi. Ancak, yasal şartlar oluşmadığı halde aynı Kanunun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hüküm verilmesi yasaya aykırı olduğu için hüküm bozuldu. 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi, suçun işlendiği sırada taşınabilir bir eşyanın hızla ele geçirilmesi veya ona zarar verilerek ele geçirilmesi eyleminden kaynaklanan hırsızlık suçunu düzenlemektedir. 5237 sayılı TCK'nın 50. maddesi, para cezasına çevrilebilecek hapis cezalarını, 52. maddesi ise para cezasının miktarını düzenlemektedir. 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi ise hak yoksunluklarına hükmedilmesini belirlemektedir.
13. Ceza Dairesi 2018/16276 E. , 2019/9903 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın, müşteki ile internet kafede iken konuşmak için telefonunu alarak uzaklaşmasından ibaret eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/1-b. maddesinde yazılı suçu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde hatalı uygulama ile eksik ceza tayini, Kabule göre ise; Sanık hakkında neticeden hükmolunan 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 50 ve 52. maddeleri uyarınca para cezasına çevrilmesini mütakiben yasal şartları oluşmadığı halde aynı Kanunun 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarına hükmolunması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 12/06/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.