Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5190 Esas 2020/2450 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5190
Karar No: 2020/2450
Karar Tarihi: 05.03.2020

Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5190 Esas 2020/2450 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, TCK'nın 179/3-2, 62, 53 ve 58. maddeleri gereğince hüküm vermiştir. Temyiz duruşmasında, sanığı ve mahalli Cumhuriyet savcısını temyiz itirazları reddedilmiştir ancak hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanması kararımın hükmünde bulunması gerektiği belirtilmiştir. Ancak hangi ilamın tekerrüre esas alındığı hükmünde belirtilmediği için kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle karar bozulmuştur. Adli sicil kaydında, Gelibolu Asliye Ceza Mahkemesine ait 28.04.2011 tarihli 2011/65-79 sayılı, TCK'nın 170/1-c maddesi gereğince verilen ve 30.10.2013 tarihinde kesinleşen 5 ay hapis cezası mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu belirtilerek ceza mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmeli ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmalıdır. Kanun maddeleri açıklaması:
- TCK 179/3-2: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçu
- TCK 62: Mükerrirlere yönelik infaz rejimi
- TCK 53: Hak yoksunluklarının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi
- TCK 58: Ceza infaz usulleri.

12. Ceza Dairesi 2018/5190 E. , 2020/2450 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ile mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ile mahalli Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Hükmolunan cezanın, 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği halde, sanığa ait adli sicil kaydındaki hangi ilamın tekerrüre esas alındığının hükümde gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık ile mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümü hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Gelibolu Asliye Ceza Mahkemesine ait 28.04.2011 tarih, 2011/65-79 sayılı, TCK"nın 170/1-c maddesi gereğince verilen ve 30.10.2013 tarihinde kesinleşen 5 ay hapis cezası mahkumiyetine ilişkin ilam tekerrüre esas olup, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının, 5237 sayılı TCK"nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 05.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.