Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 11/10/2019 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanık ... hakkında, daha önceden 02/11/2010 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2011 tarihli, 2011/8 esas ve 2011/772 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/2. maddesi uyarınca verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin Manisa Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün 2011/623 DS sayılı dosyası üzerinden yapılan infazı sırasında, sanığın 20/02/2012, 05/03/2012 ve 19/03/2012 tarihlerinde yapılan tahlillerinde uyuşturucu madde kullanmaya devam ettiğinin tespit edilmesi üzerine Manisa Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nün 22/03/2012 tarihli ve 2011/623 DS sayılı yazısı ile Manisa Cumhuriyet Başsavcılığı"na bildirimde bulunulduğu, bildirim üzerine Manisa Cumhuriyet Başsavcılığı"nca yürütülen soruşturma sonucunda, 22/03/2012 tarihli “kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçundan 27/03/2012 tarihli, 2012/3776 soruşturma, 2012/1379 esas ve 2012/673 sayılı iddianame ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 51/7 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi"ne kamu davası açıldığı,
2-Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21/02/2013 tarihli, 2012/307 esas ve 2013/32 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının TCK’nın 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine, bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, kararın 27/03/2013 tarihinde temyiz edilmeden kesinleştiği,
3- Sanığın 05/08/2013 tarihinde işlediği banka veya kredi kartını kötüye kullanma suçundan İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/12/2017 tarihli, 2016/482 esas ve 2017/1232 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 245/1 ve 62. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verildiği, kararın 04/02/2019 tarihinde kesinleştiği,
4- İhbar üzerine Manisa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/02/2019 tarihli, 2012/307 esas ve 2013/32 sayılı ek kararı ile; 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51/7. maddesi gereğince aynen çektirilmesine karar verildiği, sanığın ek karara itiraz ettiği,
5- İtirazı inceleyen mercii Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin kanun yararına bozma istemine konu 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararı ile, itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma istemi ve ihbar yazısında;
“Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde kabul etmek veya bulundurmak suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının anılan Kanun’un 51. maddesi uyarınca ertelenmesine ve 1 yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tâbi tutulmasına dair Manisa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21/02/2013 tarihli ve 2012/307 esas, 2013/32 sayılı kararının 27/03/2013 tarihinde kesinleşmesini takiben, sanığın deneme süresi içerisinde 05/08/2013 tarihinde kasıtlı suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine hakkında verilen hapis cezasının aynen infazına ilişkin Manisa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/02/2019 tarihli ve 2012/307 esas, 2013/32 sayılı ek kararına karşı yapılan itirazın reddine ilişkin mercii Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre,
1- Suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinin yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi gereğince hukukî durumunun yeniden değerlendirilip uyarlama yargılaması yapılması gerekirken, hükmün aynen infazına karar verildiği,
2 - Sanığın yargılama konusu olan 22/03/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu, daha önce 02/11/2010 tarihli başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2011 tarihli ve 2011/8 esas, 2011/772 sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği anlaşılmakla, hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/5. maddesinde yer alan “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” şeklindeki düzenleme uyarınca, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlenen ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken, hükmün aynen infazına karar verildiği,
Gözetilmeden, itirazın bu yönlerden kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararının 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca bozulması istenilmiştir.
C-) Konunun Değerlendirilmesi:
İncelenen dosyada;
Sanık ... hakkında, daha önceden 02/11/2010 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2011 tarihli, 2011/8 esas ve 2011/772 sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında, uyuşturucu madde kullanmaya devam ettiğinin teknik yöntemlerle tespit edilmesi üzerine Manisa Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 27/03/2012 tarihli iddianamesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1, 51/7 ve 53.maddeleri uyarınca cezalandırılması istemi ile Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi"ne kamu davası açıldığı, Manisa 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 21/02/2013 tarihli, 2012/307 esas ve 2013/32 sayılı kararı ile, sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51/1. maddesi uyarınca ertelenmesine, bir yıl süre ile denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasın karar verildiği, kararın 27/03/2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra, sanığın 05/08/2013 tarihinde işlediği kasıtlı bir suç nedeniyle İzmir 9. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 22/12/2017 tarihli, 2016/482 esas ve 2017/1232 sayılı kararı ile cezalandırılmasına karar verildiği, ihbar üzerine Manisa (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 26/02/2019 tarihli, 2012/307 esas ve 2013/32 sayılı ek kararı ile; ertelenen 10 ay hapis cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 51/7. maddesi gereğince aynen çektirilmesine karar verildiği, sanığın ek karara itiraz etmesi üzerine itirazı inceleyen mercii Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararı ile, itirazın reddine kesin olarak karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
Dosya kapsamına göre,
1- Suç tarihinden sonra 28/06/2014 tarihli ve 29044 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Türk Ceza Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 68. maddesi ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinin yeniden düzenlendiğinin anlaşılması karşısında, deneme süresi içerisinde kasten yeni bir suç işlediği anlaşılan sanığın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 7/2. maddesi gereğince hukukî durumunun yeniden değerlendirilip uyarlama yargılaması yapılması gerektiği gözetilmeden, hükmün aynen infazına karar verilmesi,
2 - Sanığın yargılama konusu olan 22/03/2012 tarihli kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu, daha önce 02/11/2010 tarihli başka bir kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı Turgutlu 2. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 04/10/2011 tarihli ve 2011/8 esas, 2011/772 sayılı kararı ile verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlediği anlaşılmakla, hükümden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK’nın 191/5. maddesinde yer alan “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” şeklindeki düzenleme uyarınca, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlenen ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/8. maddesi uyarınca davanın düşmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden hükmün aynen infazına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup itiraz inceleyen mercii Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nce, itirazın kabulüne karar verilmesi gerektiği gözetilmeden itirazın reddine karar verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-)Karar:
Açıklanan nedenlere göre; kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 25/03/2019 tarihli ve 2019/430 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının ( a ) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine 17/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.