2. Hukuk Dairesi 2021/1879 E. , 2021/3112 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma - Kişisel Eşya Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından; her iki boşanma davasının tamamı ve eşya alacağı davası hakkında verilen karar verilmesine yer olmadığı kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı kadının "Eşya alacağı talebine" yönelik temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Taraflarca karşılıklı olarak açılan Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesinde düzenlenen evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedenine dayalı boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda boşanmaya sebebiyet veren olaylarda sebepsiz yere evi terk ederek fiili ayrılığı başlatan davalı -karşı davacı kadının birliğin sarsılmasında tam kusurlu olduğu gerekçesiyle davacı -karşı davalı erkeğin davasının kabulü ile tarafların Türk Medeni Kanunu"nun 166/1 maddesi uyarınca boşanmalarına, davalı -karşı davacı kadının davasının reddine, velayeti anneye bırakılan ortak çocuk yararına aylık 300,00 TL tedbir ve iştirak nafakası ile kadın yararına aylık 250,00 TL tedbir nafakası takdirine, tam kusurlu kadının yoksulluk nafakası ve tazminat taleplerinin ise reddine karar verilmiştir. Hükme karşı davalı -karşı davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş olup ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda kadının "Ortak çocuk ile baba arasında kurulan kişisel ilişkinin süresine" yönelik istinaf isteminin kısmen kabulüne, diğer istinaf istemlerinin ise esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı -karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir.
Gerek ilk derece mahkemesince gerekse de bölge adliye mahkemesince boşanmaya sebebiyet veren olaylarda sebepsiz yere evi terk ederek fiili ayrılığı başlatan davalı -karşı davacı kadının tam kusurlu olduğu kabul edilerek erkeğin davasının kabulüne, kadının davasının reddine karar verilmiş ise de yapılan yargılama ve toplanan delillerden, erkeğin aynı il sınırları içerisinde kendisine ait kirada bir dairesinin bulunmasına rağmen eşini anne ve babasının oturduğu dubleks dairenin üst katında yaşamaya zorlayarak bağımsız konut temin etmediği, bu oturulan eve sonradan yaptırılan giriş kapısı ve mutfağın burayı bağımsız bir konut haline getirmeyeceği, kaldı ki tarafların son tartışmalarından sonra erkeğin tanık olarak dinlenen kadının abisi...’e “... annem ve babamla anlaşamıyor, aynı evde eskisi gibi oturmaya devam edersek biz kabul ediyoruz" şeklindeki söylemi sonucunda kadının bu teklifi kabul etmeyerek ortak konuta dönmediği, bu durumda kadının ortak konutu terkinin sebepsiz yere olmayıp haklı nedene dayandığı anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu durum karşısında boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşine bağımsız konut temin etmeyen davacı -karşı davalı erkek tam kusurlu olup, davalı -karşı davacı kadına atfı kabil bir kusurun
varlığı ispatlanamamıştır. Hal böyle iken tam kusurlu davacı-karşı davalı erkeğin davasının reddine, davalı-karşı davacı kadının karşı davasının ise kabulüne karar verilecek yerde yanılgılı kusur belirlemesi sonucu yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı-karşı davacı kadının boşanmanın fer"ilerine yönelik sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, bozmanın kapsamı dışında kalan temyize konu eşya alacağı davasına yönelik kısmın ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.04.2021 (Salı)