MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04.07.2019 tarih ve KD- 2019/67341 sayılı yazısı ile, sanık ... hakkında kurulan hükümler yönünden temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya dairemize gönderilmekle:
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında, müştekiler ... ve ..."a hakaret suçundan verilen beraat hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanık müdafiinin temyiz talebinin beraat kararlarının gerekçesine yönelik olmadığı gibi, hükümleri temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığından, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık müdafiinin temyiz talebinin REDDİNE,
2) Sanık hakkında, müşteki ..."ı kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a) Olayın başlangıcına ilişkin taraflar arasında birbirinden farklı beyanlar bulunmasına ve ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas 367 Karar sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında da kabul edildiği üzere, şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanmasını gerektirdiği halde, yerinde olmayan gerekçe ile uygulanmamasına karar verilerek sanığa fazla ceza tayini,
b) Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih v e 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12.09.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.