5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2974 Esas 2020/4409 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2974
Karar No: 2020/4409
Karar Tarihi: 01.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/2974 Esas 2020/4409 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, 120 paket gümrük kaçağı sigara bulundurması suçundan Asliye Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edildiği belirtiliyor. Sanığın savunmasında sigaraları ticari amaçla bulundurmadığını beyan ettiği, ele geçen eşyanın da kişisel kullanım kapsamında olduğu dikkate alındığında, kesin ve inandırıcı delil olmadığı için beraat yerine mahkumiyet kararı verildiği ifade ediliyor. Ayrıca, 7242 sayılı Kanun'un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun'un 3/22. maddesine eklenen düzenlemeye göre eşyanın değerinin hafif olması halinde cezaların yarı yarıya, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilebileceği, aynı Kanun'un 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun'un 5/2. maddesi uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının yapılabileceği belirtilerek, bu yasal koşulların oluşup oluşmadığının saptanması gerektiği vurgulanıyor. Kararın detayları ve kanun maddeleri hakkında bilgi veren bir özet isteniyor.

19. Ceza Dairesi 2019/2974 E. , 2020/4409 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
120 paket sigaranın ele geçirildiği olayda, sanığın alınan savunmasında suça konu sigaraları ticari amaçla bulundurmadığını, içmek amacıyla aldığını beyan etmesi ve ele geçen eşyanın da miktarı itibarıyla kişisel kullanım kapsamında kalması karşısında, tüm dosya kapsamından sanığın gümrük kaçağı sigaraları ticari maksatla bulundurduğuna ilişkin mahkumiyetine yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKMÜN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 01/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.