Özet:

Bu davada, iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ve yapılan harcama ve ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca rücuan tazmini istenmiştir. İş Mahkemesi, davanın kabulüne karar vermiştir. Karar, Kurum avukatı tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, Dairemizce yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayanağı maddî delillere göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA karar verilmiştir.
506 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, çalışanların iş kazası veya meslek hastalığı sonucunda oluşan zararların tazminini düzenlemektedir. Bu maddeye göre, sigortalının zararının karşılanması için, sigortalının veya varislerinin zararın doğrudan tedavisi ya da iş kazasından doğan geçici veya sürekli iş göremezlik nedeniyle uğradığı zararlar için sosyal sigorta kurumuna başvurması gerekmektedir. Sosyal sigorta kurumu da, bu zararların karşılanması için gereken ödemeleri yaparak, yükümlülüğünü yerine getirmektedir. Ancak, sigortalının veya varislerinin, zararın doğrudan karşılanmasının sosyal sigorta kurumu tarafından yapılmadığı durumlarda, bu zararları öncelikle işverenlerin karşılaması gerekmektedir. İşverenlerin bu yükümlülüğünü de, sigortalının veya varislerinin sosyal sigorta kurumu nezdinde temsil edilmeleri halinde, sosyal sigorta kurumu talebiyle yerine getirmek zorunda kalmaktadırlar.