Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2011/9937 Esas 2012/3548 Karar Sayılı İlamı

Davacılar vekili, her davacı için ayrı ayrı dava dilekçesi ile davacıların iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından geçerli sebep olmadan  feshedildiğini belirterek, feshin geçersizliğine, davacı işçilerin işe iadesine ve işe başlatmama tazminatının belirlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece beş işçi tarafından davalı işveren aleyhine açılan davalar arasında hukuki ve fiili bağlantı bulunduğu gerekçesi ile davaların birleştirilmeleri uygun görülerek, yapılan yargılama sonunda, işveren işten çıkarma yerine Toplu İş Sözleşmesinde yapılan tadil ile 01.05.2009-31.08.2010 tarihleri arasında olan ücret ve buna bağlı haklarda %35 indirime gidilmesi konusunda sendika ile anlaşma sağlandığı halde  davacıların bu değişikliği kabul etmemesi eşitsizliğe sebep olacağından  işe aide davalarının  reddine karar  verilmiştir.
Davacıların iş sözleşmelerinin fesih sebebi genelde aynı olup, davalı işveren aynı olduğundan aralarında ihtiyari dava arkadaşlığı olduğu açıktır. Ancak, feshin geçersizliği ve işe iade davasının özelliği gereği bu tür davalarda birden fazla işçinin dava açması halinde,  birleştirme kararı verilerek birlikte yargılama yapılıp, hüküm kurulması doğru değildir. Zira feshin geçersizliği ve işe iade istemini içeren davalarda her davacı için fesih sebebi, hizmet süresi, iş güvencesi hükümleri kapsamında olup olmadığı, dava açma süresi gibi hususlar ayrı ayrı belirlenmekte ve dosyanın özelliğine uygun olarak hüküm kurulmaktadır. Keza, işe iade kararının infazında da yine işçinin iş sözleşmesindeki kişisel özellikleri öne çıkmaktadır. Davacıların talep konuları aynı olsa bile, davalı işveren hakkında ayrı ayrı açtıkları bu davanın birleştirilmesi sonucunda, belirtilen olguların tespiti ve temyiz incelemesi sırasında kararın denetimi bakımından yargılamanın sağlıklı bir şekilde yürütülmesi  olanağı  bulunmamaktadır.  Bu  sebeple, mahkemece birleştirme kararı verilerek
beş davacı hakkında hüküm kurması hatalıdır. Davacının davasının tefrikine karar verilerek her davacı açısından ayrı ayrı yapılacak yargılama sonucuna göre hüküm kurulmak üzere kararın sair yönleri incelenmeksizin bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının ilgiliye iadesine  08.03.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.