MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2018 tarihli,2017/563 E. 2018/289 K. sayılıTCK"nın 155/2, 62/1, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesinin 12/03/2020 tarihli ek kararı

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2017/563 esas 2018/289 karar sayılı ilamı ile sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik yapılan sanığın istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesince hükmün kaldırılarak sanık hakkında verilen 31.01.2020 tarihli 2018/1194 esas 2020/104 karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın ""temyiz"" başlıklı 286. maddesinin 1. fıkrası uyarınca, temyiz kanun yolunda asıl olan kuralın, Bölge adliye mahkemesi ceza dairelerinin bozma dışında kalan hükümlerinin temyiz yasa yoluna tabii olduğudur. Bölge Adliye Mahkemesinden verilen hangi kararların temyiz edilemeyecekleri aynı Kanunun 286. maddesinin 2. fıkrasında istisnai olarak düzenlenmiştir. 5271 sayılı CMK"nın 286. maddesinin 2. fıkrasının (a) bendinde, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adlî para cezalarına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği belirtmiştir. Aynı maddenin (b) bendinde ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Aynı maddenin (c) ve (d) bendlerinde üst sınır itibariyle temyiz edilemeyecek bölge adliye mahkemesi kararları belirtilmiş, (e) bendinde sadece eşya veya kazanç müsaderesine veya bunlara yer olmadığına ilişkin bölge adliye mahkemesi kararları, (f) bendinde on yıl veya daha az hapis cezasını veya adlî para cezasını gerektiren suçlardan, ilk derece mahkemesince verilen beraat kararları ile ilgili bölge adliye mahkemesi kararları,(g) bendinde davanın düşmesine, ceza verilmesine yer olmadığına, güvenlik tedbirine ilişkin ilk derece mahkemesi kararları ile ilgili olarak bölge adliye mahkemesince verilen kararlar, (h) bendinde ise yukarıdaki bentlerde yer alan sınırlar içinde kalmak koşuluyla aynı hükümde, cezalardan ve kararlardan birden fazlasını içeren bölge adliye mahkemesi kararlarının temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir.
Somut olayda ilk derece Mahkemesince sanığın TCK"nın 155/2, 62/1, 52, 53 maddeleri gereğince 10 ay hapis ve 80 TL adli para cezası mahkumiyetine hükmolunduğu,sanık müdafinin istinaf başvurusu ile Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 11. Ceza Dairesince hükmün kaldırılarak TCK’nın 155/1,52,53 maddeleri gereğince sanığın netice itibariyle 8 ay hapis 1200 TL adli para cezasına mahkumiyetine karar verildiği anlaşılmakla;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-b. maddesi uyarınca, ilk derece Mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını arttırmayan Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, temyiz isteminin reddine dair 12/03/2020 tarih ve 2018/1194 esas 2020/104 karar sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu kararlara yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının CMK"nın 302/1. maddesi gereğince ESASTAN REDDİNE,08/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.