Kenevir ekme - Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6906 Esas 2017/1338 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi         2015/6906 E.  ,  2017/1338 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 1. Asliye Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-Kenevir ekme
2-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1)Sanık hakkında "kenevir ekme" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E.2014/140; K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2)Sanık hakkında "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan kurulan mahkûmiyet hükmünün incelenmesinde:
Sanığın evinin bahçesinde hint keneviri ekili olduğunun ihbar edilmesi üzerine yapılan aramada görevlilerce 26 kök kenevir bitkisinin ekili vaziyette ele geçtiği, bunun dışında esrar elde etmek amacıyla sökülmüş, kopartılmış veya kurumaya bırakılmış kenevir bitkisi elde edilemediği, sanığın uyuşturucu veya uyarıcı madde kullandığının teknik yöntemlerle de belirlenmediği, bu itibarla aşamalarda "dikili halde ele geçen kenevirleri kullanmak için ektiğini beyan eden" sanığın eyleminin sadece izinsiz kenevir ekme suçunu oluşturduğu söz konusu suçtan da mahkûmiyet kararı verildiği anlaşılmakla, kanunî unsurları oluşmadığından "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 23/02/2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.