Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/30289 Esas 2022/16735 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı, beraat, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... müdafisinin tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik vekalet ücretiyle sınırlı olarak temyiz talebinde bulunduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
A- Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvuruların bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu,
Anlaşıldığından, sanık ... müdafisi ile katılan ... vekilinin temyiz davası istemleri hakkında bir KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA,
B- Sanıklar ... ile ... hakkında kasten yaralama suçuna ilişkin kararda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, katılan sanıklar ... ile ... müdafilerinin TEMYİZ İSTEMLERİNİN REDDİNE,
C- Diğer hükümlere yönelik temyiz taleplerine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, sanıklar ... ve ... hakkında aynı olay bütünlüğü içerisinde işlenen hakaret suçunun aleni yer sayılan vapurda gerçekleştirilmiş olması nedeniyle tehdit suçundan kurulan hükümlerde CMK'nın 251. maddesinin uygulanma koşulları bulunmadığı belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanıklar ..., ... ve ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararları ile sanık ... hakkında tehdit ve kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri yönünden;
Sanık ... hakkında yargılandığı aynı davada, hakaret suçundan ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilmiş olması karşısında, sanık müdafisi tarafından sunulan avukatlık hizmetinin bölünmesi mümkün olmadığından, tehdit ve kasten yarlama suçlarından verilen beraat hükümleri nedeniyle vekalet ücretine hükmedilmemesinde kanuna aykırılık bulunmadığı anlaşılmakla,
Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan ... ve katılan sanık ... müdafisi ile katılan sanıklar ... ve ... müdafisinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığı kararı yönünden;
5271 sayılı CMK'nın 225/1. maddesi gereğince iddianamede gösterilen ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılması, davaya konu edilmeyen bir eylemden dolayı yargılama yapılması ve açılmayan davadan hüküm kurulması kanuna aykırıdır. Somut olayda, iddianamenin anlatım kısmında sanık ...'nın hakaret sözü söylediğine ilişkin bir anlatımın bulunmaması karşısında; "Fail ve Fiilde Bağlılık Kuralı"na aykırı uygulama yapılarak, iddianamede tanımlanmayan eylemden hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 225. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
a- Sanığın, katılan ...'a yönelik tehdit eylemini gerekleştirdikten bir müddet sonra katılanı yaraladığı olayda, tehdit içeren sözlerin yaralama eyleminin irade açıklaması niteliğinde olduğu, eylemin bir bütün halinde kasten yaralama suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanık hakkında tehdit suçundan ayrıca hüküm kurulması,
b- Kabule göre de;
aa- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
bb- Vapurda boş koltuklara oturma konusunda taraflar arasında çıkan tartışmada; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre, TCK'nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
4- Sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden;
a- Sanığın, katılan ...'na söylediği kabul edilen ''bunun hesabını soracağız, bunu bu şekilde bitmiş zannetmeyin'' şeklindeki sözlerin TCK'nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yerinde görülmeyen gerekçeyle aynı Kanun'un 106/1-1. cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
b- Kabule göre de;
aa- 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamına alınması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda yeniden değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
bb- Vapurda boş koltuklara oturma konusunda taraflar arasında çıkan tartışmada; olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak sonucuna göre, TCK'nın 29. maddesindeki haksız tahrik hükmünün sanık hakkında uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve katılan sanık ... müdafisi ile katılan sanık ... müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görülmüş olduğundan, tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 04/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.