Yargıtay - Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11897 Esas 2019/7536 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11897
Karar No: 2019/7536
Karar Tarihi: 05.11.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11897 Esas 2019/7536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin özel belgede sahtecilik suçundan yargılandığı davada beraat kararı vermiştir. Hüküm tarihinden önce yürürlüğe giren Elektronik Haberleşme Kanunu'ndaki ilgili maddelerin incelenmesi gerektiği belirtilerek, sanığın eyleminin bu kanuna aykırı olduğu belirtilmiştir. Mahkeme kararının gerekçeli ve doğru olması gerektiği, delillerin tartışılması ve hükme esas alınan delillerin açıkça gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK\"nin 34/1, 230 ve 1412 sayılı CMUK\"nin 308/7. maddeleri, 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesi ve 56. maddesinin 4. ve 5. fıkraları.

11. Ceza Dairesi 2017/11897 E. , 2019/7536 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

1- Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 141, 5271 sayılı CMK"nin 34/1, 230 ve 1412 sayılı CMUK"nin 308/7. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiilleri ve bunların nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden, gerekçesiz hüküm kurulması,
2- Hüküm tarihinden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun"un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz." hükmü karşısında, sanığın üzerine atılı eyleminin özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılanın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 05.11.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.