MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davacıların oğlu ..."in davalının ZMSS"si olduğu, ..."in kullandığı aracın yapmış olduğu trafik kazasında vefat ettiğini, ..."in ölümü ile birlikte anne ve babası olan davacıların destekten yoksun kaldıklarını, ..."in ölmeden önce devlet memuru olarak görev yaptığını belirterek, fazlaya ilişkin haklarının saklı kalmak kaydı ile ... için 5.000,00 TL, ... için 5.000,00 TL olmak üzere toplamda 10.000,00 TL destekten yoksun kalmaktan kaynaklanan maddi tazminatın olay tarihinden itibaren, aksi halde davalı ... şirketine başvuru tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacılara ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan delillere göre, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklı destekten yoksun kalma tazminatı istemine ilişkindir.
Destekten yoksun kalma zararının hesabında, destekten yoksun kalanlara müteveffanın sağlığında sağlamış olduğu (ya da ileride sağlaması muhtemel olan) yardımın miktarı doğru biçimde belirlenmelidir.
Davacıların desteği olan ..., kaza tarihinde 27 yaşında olup bekar ve çocuksuz ölmüştür. Mahkemece hükme esas alınan 29.07.2015 tarihli raporda bilirkişi tarafından, ölenin yaşı da dikkate alınarak muhtemel evlilik tarihi belirlenmiş ve evliliğinden belli süre sonra ilk ve daha sonra da ikinci çocuğunun olacağı doğru biçimde kabul edilerek davacılara kademeli destek payı ayrılmıştır. Ne var ki anılan raporda; desteğin evleneceği tarihe kadar davacılara 1/4"er pay ayrılması doğru ise de; evlenmesinden sonra 1/10 ar; ilk çocuktan sonra 1/12"şer, muhtemel ikinci çocuktan sonra 1/14"er, baba destekten çıktıktan sonra davacı annenin tek başına destek alacağı sürede ise davacı anneye 1/13 pay ayıracağının kabulüyle hesap yapılması doğru olmamıştır.
Dairemiz"in yerleşik uygulamalarıyla; çalışma ve gelir elde etme durumunda olan bekar çocuk yaşasa idi ileriki yıllarda evleneceği; evlenmesi ile birlikte pay esasına göre 2 pay kendine, 2 pay eşine, birer pay ana ve babaya; evlenmesinden belli bir süre sonra ilk çocuğu ve yine bir süre sonra ikinci çocuğunun olacağı; çocukların olacağı süreler içinde kendine 2 pay, eşine 2 pay, çocuklara birer pay, ana ve babaya da birer pay ayıracağı; ana babadan birinin destekten çıkması halinde, çıkanın payının diğer ebeveynin alacağı paya ekleneceği kabul edilmektedir. Esas alınan bilirkişi raporu, davacıların destek paylarının belirlenmesi bakımından hatalıdır.
Bu durumda mahkemece; Dairemiz"in yerleşik uygulamaları ile belirlenen ve yukarıda ifade olunan destek payları esas alınmak suretiyle, davacıların talep edebileceği tazminat miktarının belirlenmesi hususunda, daha önce rapor düzenleyen bilirkişiden ek rapor alınarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, destek paylarının hatalı (düşük) saptandığı rapordaki hesaplamanın kabulü doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no lu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz
itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 10/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.