Esas No: 2021/42290
Karar No: 2022/16778
Karar Tarihi: 04.07.2022
Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2021/42290 Esas 2022/16778 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, görevi yaptırmak için direnme suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz talebinin reddine ilişkin karar hukuki açıdan geçersizdir çünkü sanığa temyizi için gerekli bilgiler verilmemiş ve gerekçeli kararın tebliği uygun yapılmamıştır. Bu nedenle, sanık temyiz edebilir. Suçun tabi olduğu olağanüstü dava zamanaşımı gerçekleştiği için, sanık hakkında açılan dava düşürülmüştür. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddeleri, CMK'nın 35/3, 223/8, 321 ve 322. maddeleri bu kararda yer almaktadır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, karar tarihinde cezaevinde bulunan sanık ...'a cezaevi idaresi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi ve gerekçeli kararın tebliğinin CMK’nın 35/3. maddesinde belirtilen yönteme uygun olarak yapılmaması karşısında, sanığın temyiz talebinin reddine ilişkin 17/07/2017 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu ve sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilerek, dosya görüşüldü:
Temyiz isteminin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin kanun maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği anlaşıldığından, sanık ...'ın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye uygun olarak, başkaca yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e ve 67/4 ile CMK'nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 04/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
