Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11210 Esas 2015/14963 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11210
Karar No: 2015/14963
Karar Tarihi: 09.10.2015

Rüşvet vermeye teşebbüs - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/11210 Esas 2015/14963 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm temyiz edilmekle 2013/11210 E. ve 2015/14963 K. numaralarıyla incelendi. Sanık rüşvet vermeye teşebbüs suçundan suçlu bulundu. Ancak mahkeme, hükmün açıklanmasının geri bırakılması konusunda karar vermedi. Bu nedenle, hükmün bozulmasına karar verildi. Kanunlara göre verilen kararlar şunlardır:
- CMK 260/1. maddesi gereği, suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkı var.
- 3628 sayılı Yasa'nın 18. maddesi, Hazinenin katılım talebinin kabul edilmesine olanak tanır.
- CMK 237/2. maddesi uyarınca, Hazinenin katılım talebi kabul edildi.
- 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi, yalnızca karşılıksız yararlanma suçlarını kapsar.
- TCK 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanun'un 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK'nın 231/5. maddesi, hapis cezası için öngörülen sınırı 2 yıla çıkarır ve şikayete bağlı suç olma koşulunu kaldırır.
- 6008 sayılı Yasa'nın 7. maddesiyle eklenen cümle, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağını değerlendirmeyi gerektirir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, kararın açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümleri içerir.
- CMUK 321. maddesi, hükmün bozulmasını sağlar.

5. Ceza Dairesi 2013/11210 E. , 2015/14963 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2013/214965
MAHKEMESİ : Bakırköy 9. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2009/104 Esas, 2011/403 Karar
SUÇ : Rüşvet vermeye teşebbüs

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
CMK"nın 260/1. maddesine göre katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün 03/06/2013 havale tarihli dilekçe ile vekili tarafından temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ve CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca Hazinenin katılma talebinin kabulüne karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18/09/2012 tarihli 2012/420 Esas, 2012/1771 Karar sayılı kararına göre 6352 sayılı Kanunun geçici 2. maddesinin sadece karşılıksız yararlanma suçlarını kapsadığı kabul edilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümden önce 08/02/2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca sanık yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK"nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkarılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikayete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, bu maddenin 6. fıkrasına 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen cümle de nazara alınarak, mahkemece hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde değerlendirilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekili ve sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.