Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/8958 Esas 2022/16632 Karar Sayılı İlamı

KARAR

Silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda, sanığın mahkumiyetine dair Anamur Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 18/01/2012 tarih ve 2011/341 E., 2012/33 sayılı kararın, sanık tarafından temyizi üzerine,
Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 29/02/2016 tarih ve 2013/39313 E., 2016/3619 sayılı kararıyla;
"Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık eylemleriyele ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Anayasa Mahkemesi’nin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendinde yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin iptaline karar verilmiş, ayrıca aynı bentte yer alan “seçme ve seçilme” ehliyetleri ile ilgili olarak da, hükümlünün, hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakılması uygulamasını engelleyici nitelikte iptal kararları verilmiş olması ve doğan boşluk nedeniyle bu hususta yeni bir yasal düzenleme yapılması ihtiyacının ortaya çıkması karşısında, yerel mahkeme hükmünde bu hak ve ehliyetlerden yoksun bırakmaya ilişkin uygulamanın dayanaksız kalması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık ...'in temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık, yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bir yanılgı olduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktası tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükümde TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımdan “seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibareleri çıkartılarak DÜZELTİLMEK ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükümler, bu bağlamda ONANMAK suretiyle 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi uyarınca davanın esasına, 29/02/2016 tarihinde oybirliğiyle" karar verilmiştir.
İTİRAZ NEDENLERİ :
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'nın 19/05/2022 tarih ve 2022/62854 sayılı yazısıyla ;
" İtiraz konusu, tekerrüre esas alınan Anamur Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17/03/2010 tarihli 2007/369 esas 2010/315 karar sayılı 25/06/2010 tarihinde kesinleşen ilamına konu suç tarihinde sanığın 18 yaşından küçük olduğu, bu itibarla söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağına ilişkindir.
Anamur Asliye Ceza Mahkemesi'nin 18/01/2012 tarihli 2011/341 esas 2012/33 sayılı kararı ile sanık ... hakkında silahla tehdit suçundan hükmedilen 3 yıl hapis ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan hükmedilen 1 yıl hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiştir.
5237 sayılı TCK'nın 58/5. maddesinde "Fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişilerin işlediği suçlar dolayısıyla tekerrür hükümleri uygulanmaz" hükmü düzenlenmiştir. Tekerrüre esas alınan Anamur Asliye Ceza Mahkemesi'nin 17/03/2010 tarihli 2007/369 esas 2010/315 karar sayılı 25/06/2010 tarihinde kesinleşen ilamında suç tarihinin 11/01/2007 olduğu, sanık ...'in 03/12/1989 doğumlu olup, suç tarihinde onsekiz yaşını doldurmadığı, bu itibarla söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, sanığa ait adli sicil kaydında tekerrüre esas teşkil edecek başka ilamın da bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında hükmedilen hapis cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi hukuka aykırılık oluşturmaktadır.
Açıklanan nedenlerle Yüksek Daire kararına karşı sanık lehine 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz olağanüstü kanun yoluna başvurulmuştur.
SONUÇ VE İSTEM : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
1. İtirazımızın KABULÜ ile,
2. Yargıtay 4. Ceza Dairesi'nin 29/02/2016 tarihli ve 2013/39313 esas, 2016/3619 sayılı ONAMA kararının KALDIRILMASI,
3.Anamur Asliye Ceza Mahkemesi'nin 18/01/2012 tarihli 2011/341 esas 2012/33 karar sayılı sanık ... hakkında silahla tehdit ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerin BOZULMASI,
4. İtirazımız yerinde görülmediği takdirde, 5271 sayılı CMK'nın 308/3. maddesi uyarınca bir karar verilmek üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu'na gönderilmesi,
Arz ve talep olunur." biçimindedir .

II- Karar:
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanun'un 99. maddesiyle eklenen CMK'nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Yargıtay 4 Ceza Dairesince, sanık hakkında tehdit ve 6136 sayılı Kanun'a muhalefet suçlarından verilen 29/02/2016 tarih ve 2013/39313 E., 2016/3619 K. sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
Anamur Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 18/01/2012 tarih ve 2011/341 E., 2012/33 sayılı mahkumiyet hükümlerini içeren dosya yeniden görüşüldü:
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve 6136 sayılı Kanu'a muhalefet eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunlarda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak;
Tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetin, sanığın çocuk olduğu döneme ait olması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ...'in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, bu nedenle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; tebliğnameye aykırı olarak, hüküm fıkrasından tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan HÜKÜMLERİN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.