MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Direnme kararı verilmek suretiyle beraat

Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 24.05.2016 gün ve 2015/8-1032 Esas, 2016/273 sayılı kararında da açıklandığı üzere, ... 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.05.2016 tarih ve 2016/14 Esas, 2016/362 Karar sayılı kararında "Yargıtay 11. Ceza Dairesinin mahkememizin benzer kararları ile ilgili 12/09/2014 tarih ve 2014/191 Esas, 2014/14759 Karar, 17/09/2014 tarih ve 2014/1288 Esas, 2014/15089 Karar sayılı, 30/04/2014 tarih ve 2013/23515 Esas, 2014/8420 Karar sayılı, Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 31/03/2016 tarih, 2015/13937 Esas, 2016/3009 Karar sayılı onama kararları ile dosya kapsamı nazara alındığında, Yargıtay bozma ilamının usul ve yasaya uygun olmadığı anlaşıldığından, Yargıtay bozma ilamına karşı denilmesine" denilmek sureti ile önceki hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçeyle direnme kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; yerel mahkemenin son uygulamasının direnme kararı olmadığı, yeni hüküm niteliğinde olduğunun kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
Dairemizin 26.09.2016 tarih ve 2016/7307-5737, 07.12.2016 tarih 2016/6616-7472, 21.09.2016 tarih 2016/901-5675 Esas-Karar sayılı güncel ve yerleşik içtihatları uyarınca; mühür bozma suçunun oluşabilmesi için mühürleme tutanağının tebliğ edilmesinin zorunlu olmadığı, borcundan dolayı katılan idare tarafından 14.07.2011 tarihinde kesilen elektriğin, 13.08.2011 tarihinde yapılan denetimde mührün konuluş amacına aykırı olarak sayaçtan geçirildiğinin tespit edildiği; sanığın aşamalardaki savunmalarında borcundan dolayı kesilen elektriği açarak kullandığını ikrar ettiği ve böylece mührün varlığından haberdar olduğu anlaşılmakla, yüklenen suçun tüm unsurları itibariyle oluşup sübuta erdiği gözetilmeden, mühürleme tutanağının bizzat sanığa tebliğ edilmediği şeklindeki isabetsiz gerekçeyle sanığın mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin ve Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.