Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2278 Esas 2018/2611 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2278
Karar No: 2018/2611
Karar Tarihi: 05.04.2018

Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2015/2278 Esas 2018/2611 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdur babasından zaman zaman harçlık istemekteydi. Bir gün mağdura para getirilmesi veya evden çıkılması gerektiğini söyleyerek tehdit etti. Yerel mahkeme sanığı tehdit suçundan mahkum etti ancak temyiz incelemesi sonucu karar bozuldu. İlk olarak, suçun yağmaya teşebbüs suçunu oluşturabileceği hatası yapıldığı belirtildi. İkincisi, uzlaşma kapsamında olup olmadığı ve adli para cezasının hapis cezasına çevrilemeyeceği hususlarına dikkat edilmediği belirtildi. Son olarak, zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınamayacağına ilişkin kanun maddelerinin göz ardı edildiği ifade edildi. Bu nedenlerle karar bozuldu.
İlgili kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 106/1. maddesi (tehdit suçu)
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi (uzlaşma)
- 6545 sayılı Yasa'nın 81. maddesi (adli para cezasının hapse çevrilememesi)
- T.C. Anayasa’sının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi
- 5271 sayılı CMK\"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi (zorunlu savunman ücreti)

6. Ceza Dairesi 2015/2278 E. , 2018/2611 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 29/04/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Oluş ve dosya kapsamına göre, mağdur babasından zaman zaman harçlık isteyen sanığın olay günü mağdur babasını “ya bana para getir ya da evden çık git. Seni öldüreceğim “diyerek tehdit ettiği olayda; eylemin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden delillerin takdirinde hataya düşülerek sanık hakkında yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-) Kabule göre de;
a-) Sanığa yüklenen, 5237 sayılı Yasanın 106/1. maddesindeki tehdit suçunun, 24.11.2016 tarihinde kabul edilen 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı gözetilerek, taraflara usulünce uzlaşma önerisinde bulunularak sonucuna göre işlem yapılmasında zorunluluk bulunması,
b-) 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa"nın 81. maddesiyle 5275 sayılı Yasa"nın 106. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,

3-) T.C. Anayasa’sının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak CMK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın ceza miktarı itibariyle kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla BOZULMASINA, 05/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.