Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, 506 sayılı Kanun hükümleri kapsamındaki zorunlu sigortalılık sürelerinin tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı ... Başkanlığı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-) Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı Kurum vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-) 01.07.1996 günü 506 sayılı Kanun hükümleri kapsamında tescil edilen davalı işveren şirkete ait işyerinden adına 01.09.1996 – 01.05.1997, 01.09.1997 – 05.11.1998 dönemlerinde tam gün üzerinden eksiksiz bildirim ve prim ödemeleri gerçekleştirilen davacı sigortalı yönünden anılan olgulara ek olarak, işverence Kuruma verilen 1997/2. dönem bordrosunda da tam bildirime yer verildiği belirgin olup, 01.06.1993 – 12.10.2004 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak geçen ve Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin tespitine ilişkin işbu davada mahkemece yapılan yargılama sonunda, iki tanığın anlatımları ile 1997/2. dönemine ait bordro içeriğine dayanılarak, taraflar arasında çekişme konusu olan 01.05.1997 – 01.09.1997, 05.11.1998 – 31.12.2002 dönemleri yönünden istem hüküm altına alınmıştır.
Davanın yasal dayanağı 506 sayılı Kanunun 79’uncu maddesinin onuncu fıkrası olup, anılan Kanunun 6’ncı maddesinde yer alan, sigortalı olmak hak ve yükümünden kaçınılamayacağı ve vazgeçilemeyeceği yönündeki düzenleme ile anayasal haklar arasında yer alan sosyal güvenliğin yaşama geçirilmesindeki etkisi göz önünde bulundurulduğunda, sigortalı konumunda geçen çalışma sürelerinin saptanmasına ilişkin bu tür davaların kamu düzeni ile ilgili olduğu ve özel bir duyarlılıkla ve özenle yürütülmeleri gerektiği açıktır. Bu bağlamda, hak kayıpları ile gerçeğe aykırı sigortalılık süresi edinme durumlarının önlenmesi ve temel insan haklarından olan sosyal güvenlik hakkının korunabilmesi için, tarafların gösterdiği kanıtlarla yetinilmeyip, gerek görüldüğünde kendiliğinden araştırma yapılarak delil toplanabileceği dikkate alınmalıdır.
İnceleme konusu dava yönünden, 01.05.1997 – 01.09.1997 tarihleri arasındaki çalışma iddiası kanıtlandığından söz konusu döneme ilişkin talebin karar altına alınması yerinde ise de, 05.11.1998 – 31.12.2002 dönemine yönelik olarak dosyada yer alan bilgi ve belgeler ile toplanan kanıtlar hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu bakımdan, anılan tarihleri içerir dönemsel sigorta primleri bordrolarında bildirimleri yapılan sigortalılar tanık sıfatıyla dinlenilmeli, tüm aramalara karşın bu kişilere ulaşılamadığı takdirde bu kez aynı çevrede faaliyet yürüten işyerlerinin işverenleri ve çalışanları yöntemince saptanarak bilgi ve görgülerine başvurulmalı, belirdiği takdirde tanık anlatımları arasındaki çelişkiler giderilmeli, çalışmanın varlığı ve kesintili olup olmadığı ortaya konulmalı, kesintili çalışma olgusu saptandığı takdirde davanın yasal dayanağı olan maddede yazılı hak düşürücü süre yönünden irdeleme yapılmalı ve toplanan kanıtlar değerlendirildikten sonra elde edilecek sonuca göre karar verilmelidir.
Bu maddi ve hukuki olgular göz önünde bulundurulmaksızın, mahkemece eksik inceleme ve araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.04.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.