(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten öldürme ve kasten yaralamaya teşebbüs suçlarından, İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/05/1999 tarihli ve 1997/259 esas, 1999/130 sayılı kararıyla 18 yıl ağır hapis cezasına hükümlü ...’ın, 18/06/2001 tarihinden geçerli olmak üzere şartla salıverilmesine dair Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/06/2001 tarihli ve 2001/221 değişik iş sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içinde kasıtlı bir suç işlediği ve hapis cezasına mahkum olduğu gerekçesiyle, şartla tahliye kararının geri alınmasına, ikinci suçun işlendiği 09/12/2009 ile bihakkın tahliye tarihi olan 18/06/2015 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına ilişkin İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/11/2015 tarihli ve 2015/790 değişik iş sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair İzmir 4. Ağır Ceza Mahkemesinin 26/01/2016 tarihli ve 2016/35 değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesinin 12. fıkrasındaki “Koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır.” ve aynı Kanunun 107. maddesinin 15. fıkrasının (a) bendindeki “Hükümlü geri kalan süre içinde işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum edilirse, hükmü veren ilk derece mahkemesi veya bölge adliye mahkemesi tarafından....” şeklindeki düzenlemeler uyarınca koşullu salıverilme kararının geri alınabilmesi için denetim süresi zarfında hükümlünün işlediği kasıtlı bir suçtan dolayı hapis cezasına mahkum olması gerektiği, somut olayda hükümlünün deneme süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı almış olduğu hapis cezasının neticeten ertelenmesine karar verildiği, dolayısıyla koşullu salıverilme kararının geri alınamayacağı gözetilmeksizin itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 07/12/2016 gün ve 94660652-105-35-8368-2016-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Hükümlü ..."ın, 18.06.1997 tarihinde işlediği kasten öldürme suçundan dolayı İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 05/05/1999 tarihli ve 1997/259 esas, 1999/130 sayılı kararıyla 18 yıl ağır hapis cezasıyla cezalandırıldığı, hükümlü hakkında verilen bu mahkumiyet kararının Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 06.12.1999 tarihli, 1999/3039 esas, 1999/4102 karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesinden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi gereğince yeniden ele alınıp, aynı mahkemenin 15.09.2015 tarihli, 2015/223 esas, 2015/217 karar sayılı kararı ile hükümlünün lehe kabul edilen 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 29, 53. maddeleri uyarınca 18 yıl hapis cezasıyla cezalandırılmasına karar verildiği, verilen bu kararın ceza miktarı itibariyle re"sen temyize tabi olduğu gözetilmeksizin itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve itiraz edilmeksizin kesinleştiği gerekçesiyle 30.09.2015 tarihinde kesinleştirilerek infaza verildiği anlaşılmakla;
İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.09.2015 tarihli, 2015/223 esas, 2015/217 karar sayılı ceza miktarı itibariyle re"sen temyize tabi olup, henüz kesinleşmeyen hüküm ile ilgili olarak bu aşamada yapılan KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİNİN REDDİNE, bu hüküm yönünden mahkemesince dosyanın temyiz incelemesinin yapılması amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/05/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.