Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/5902 Esas 2018/2254 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5902
Karar No: 2018/2254
Karar Tarihi: 26.03.2018

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/5902 Esas 2018/2254 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2016/5902 E.  ,  2018/2254 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... Müdürlüğüne izafeten ... Orman İşletme Müdürlüğü vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 25/07/2013 gününde verilen dilekçe ile 6831 sayılı Orman Kanunu"na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 22/10/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, 6831 sayılı Orman Kanunu’na muhalefet nedeniyle maddi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacı, düzenlenen suç tutanağına göre ağaçlandırma giderine ilişkin zararlarının bulunduğunu belirterek, maddi zararının giderilmesi isteminde bulunmuştur.
    Davalı, dava dışı kişilerden 1980 yılında satın aldığında, davaya konu yerde orman olmadığını, açma eyleminde bulunmadığını savunarak, davanın reddini savunmuştur.
    Mahkemece, ağaçlandırma giderine hükmetmek için orman ağacının kesilmesinin gerekli olmadığı, işgal ve faydalanma suretiyle devlet ormanından yararlanmanın yeterli olduğu gerekçesiyle, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Dosya kapsamından; davalı hakkında ... Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/344 esas, 2013/994 karar sayılı dosyasında yapılan yargılama sonucunda; işgal ve faydalanma suçundan adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, verilen cezanın Yargıtay 19. Ceza Dairesi’nin 21/05/2015 tarihli ilamıyla düzeltilerek onanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
    Davaya konu orman alanında davalının açma yaptığına ve ağaç kestiğine dair hakkında kesinleşmiş bir mahkumiyet kararı bulunmadığı gibi, bu hususta dosya kapsamında ispata yeter nitelikte delil de bulunmamaktadır. Ceza dosyasında mahallinde yapılan keşif sonucu alınan raporda da, davaya konu yerin orman boşluğu olduğu, herhangi bir ağaç ve bitki örtüsünün kesilip temizlenmediği, davalının eyleminin işgal ve faydalanma niteliğinde olması nedeniyle ağaçlandırma ve emval tazminatına konu bir hususun olmadığı belirlenmiştir.
    Şu halde dava konusu yerde açma yapmayan, herhangi bir ağaç kesmeyen, işgal ve faydalanma eylemini gerçekleştiren davalının, 6831 sayılı Kanun’un 114. maddesi uyarınca, ağaçlandırma giderinden sorumluluğuna karar verilemez. Zira, davalı tarafından maddede belirtildiği şekilde yakılan veya tahrip olunan bir orman sahası yoktur. Açıklanan nedenlerle davanın tümden reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olması doğru olmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenlerle davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/03/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.





















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.