MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 29/03/2017 tarih ve 2014/654-2017/644 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin taraf vekilleri tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı şirketin tasfiye memuru ve vekili sıfatıyla Avukat ..., müvekkili şirketin 24.05.1997 tarihli genel kurul toplantısında davalılarla birlikte ...’ün şirket yönetim kurulu üyeliklerine seçildiklerini, 26.05.1997 tarihinde yapılan görev tahsisi sonucunda ...’nun yönetim kurulu başkanı, ...’nun başkan yardımcısı ve ...’ün murahhas üye görevini üstlendiğini, aynı tarihte şirketin Bursa Şubesinin açılmasına karar verildiğini, şubenin temsil yetkisinin...ve ...’ya münferiden imza yetkisiyle birlikte verildiğini, 08.10.1997 tarihinde dokuma fabrikasının açılmasına karar verildiğini, yine 25.07.1997 tarihli karar ile müvekkilinin dava dışı G.B.S Otomotiv ve Metal Sanayi Tic. Ltd. Şti."ye ortak olmasına karar verildiğini, davalılardan ...’nun kendisine verilen yetki ile müvekkilinin G.B.S. Ltd. Şti. nezdindeki hisselerini dava dışı A....’e 2.500.- TL (2.500.000.000TL) bedelle satmasına rağmen bedelini davacı şirket kayıtlarına intikal ettirmediğini; davacı şirket stoklarında 31.12.2000 tarihi itibarıyla 43.247,55 TL (43.247.559.998 TL)’lik mal stoğu görülmesine rağmen gerçekte bu stoğun bulunmadığını, davalıların bu stoğu kendi şahsi mal varlıklarına kattıklarını; davacı şirkete ait aracı kendilerinin ortağı ve yöneticisi oldukları başka bir şirkette ve şahsi işlerinde kullandıklarını bu nedenle şirketin zarara uğradığını; şirkete ait demirbaşları şahsi mal varlıklarına kattıklarını, ileri sürerek, stok bedelinin TEFE oranında artışlı değeri olarak şimdilik 170.000,- TL (170.000.000.000.-) TL, araç kullanma bedeli olarak 10.000.- TL (10.000.000.000.- TL), hisse satış bedeli olarak 2.500.- TL (2.500.000.000.- TL) ve demirbaşlar karşılığı 10.000.-TL (10.000.000.000.- TL)’nin faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacı şirkete ait aracın davacıya tutanakla teslim edildiğini, şahsi işlerde kullanılmasının ise sözkonusu olmadığını, davacı Şirketin Bursa Şubesi’nin zarar etmesi nedeniyle 2000 yılı başlarında işletilmesinin durdurulduğunu, işletmenin 2001 yılı başında şirketin ana ortağı ... tarafından devredilmeye çalışıldığını 03.02.2001 tarihinde davacı şirkete ait tüm demirbaşlar ile birlikte fabrikanın ... isimli şahsa satılıp teslim edildiğini, işletmenin bir süre fiilen bu şahıs tarafından işletildikten sonra tekrar ...’e teslim edildiğini, kaldı ki, şirket merkezinin Ankara’da olup, stoğun tamamının Bursa Şubesi’nde bulunmasının şüpheli olduğunu, G.B.S. Ltd. Şti. hisselerinin ... tarafından ...’e satıldığını ancak, buradan gelen paranın Bursa Şubesi ile ilgili kira, işçilik, stopaj, sigorta, elektirik, leasinggibi ödemelerde kullanıldığını, 1998 yılı Bursa Şubesi gelir ve harcamaları incelendiğinde bu durumun ortaya çıkacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporuna göre, Bursa 3 Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2002/376 E. - 2005/372 K. sayılı kararıyla sanıklar ... ve ... hakkında emniyeti suiistimal suçundan kamu davası açıldığı, iddiaların kesin delille ispat edilemediği gerekçesiyle sanıkların beraatlerine karar verildiği Yargıtay Yüksek 11. Ceza Dairesinin 2006/7009 E.- 2009/3978 K. sayılı ilamı ile 765 sayılı TCK"nın 102/4 maddesi uyarınca kararın zamanaşımı nedeni ile ortadan kaldırılmasına karar verildiği, davalıların yönetici oldukları dönemde stokta bulunan davalı şirkete ait malları kendi zimmetlerine geçirdikleri ve demirbaşta bulunan makine ve tesisatları 3. şahıslara satarak bedellerini aldıklarına yönelik davacıların iddiasını kanıtlayacak herhangi bir delil bulunmadığından ve bu husus subuta ermediğinden bu kalemlere yönelik her iki davalı hakkındaki davanın reddine; davalı ...’nun davacı şirketin GBS Otomotiv şirketindeki hisselerini 2.500,00 TL bedelle dava dışı şahsa satmasına rağmen bu bedeli davacı Şirkete ödemediği, davacı şirkete ait aracın davalıların şirketinde davalıların şirketinin reklam amblemleriyle birlikte kullanıldığının tanık beyanları ve reklam uygulamasına dair faturalarla kanıtlandığı, bu kaleme yönelik davacı taraf davasını ıslah etmiş ise de davalılar vekilinin süresinde verdiği beyan dilekçesiyle ıslah edilen miktar aleyhine zamanaşımı definde bulunduğu ve TTK 560 maddesi uyarınca şirket yöneticilerine karşı sorumluluk davası açma hakkının her halükarda zararı doğuran fiilin meydana geldiği tarihten itibaren 5 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu gözetilerek ıslah edilen kısım yönünden TTK’da düzenlenen zamanaşımı süresinin ve ayrıca ceza zamanaşımı süresinin de dolduğu bu nedenle anılan kısma yönelik davanın reddinin gerektiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüne, 2.500,00 TL hisse bedelinin hisse devir tarihi olan 28.09.1998 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ..."dan tahsili ile davacıya verilmesine, 10.000,00 TL araç kullanım bedelinin dava tarihi olan 20.02.2002 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına bozma kararından ıslahın mümkün bulunmamasına göre, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, taraf vekillerinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 640,38 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.