İştirak halinde kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2620 Esas 2018/2203 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2620
Karar No: 2018/2203
Karar Tarihi: 09.05.2018

İştirak halinde kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/2620 Esas 2018/2203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, iştirak halinde kasten öldürme suçundan yargılanan sanıklara TCK'nun 37, 81/1, 29, 62, 53, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 13 yıl 4 ay hapis cezası vermiştir. Sanık müdafileri tarafından temyiz edilen karar, müdafilerin temyizden vazgeçmesi sonucu reddedilmiştir. Ancak, Anayasa Mahkemesinin TCK'nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri hakkındaki kararı dikkate alındığında, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşılmıştır. Bu nedenle, mahkumiyet hükmü tebliğnamedeki düşünce gibi düzeltildikten sonra, sanıklar hakkında verilen cezalar onanmıştır. Kanun maddeleri şöyledir: TCK'nun 37, 81/1, 29, 62, 53, 63, 54/1.

1. Ceza Dairesi 2017/2620 E. , 2018/2203 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
ÖLDÜRÜLEN : ...
KATILANLAR : ..., ..., ...
SUÇ : İştirak halinde kasten öldürme
HÜKÜM : Her iki sanık hakkında;
TCK.nun 37, 81/1, 29, 62, 53, 63, 54/1. maddeleri uyarınca 13"er yıl 4"er ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmü yasal süre içerisinde sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş ise de, sanık tarafından verilen 19.10.2016 tarihli dilekçe temyizden vazgeçme mahiyetinde bulunduğundan, sanık müdafiinin temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilerek yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar ... ve ..."ın, maktul ..."ı kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, sanıkların savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen mahkumiyet hükümlerinde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan, sanık ... ve müdafiinin, suçun sübutuna, o yer Cumhuriyet savcısının, sanıklar hakkında takdiri indirim hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ve tahrik nedeniyle yapılan indirim miktarının fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;

Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu maddeyle yaptığı uygulamanın hukuka aykırı olduğu anlaşıldığından ve bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet hükmü fıkrasında yer alan 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09.05.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.