5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6081 Esas 2021/18231 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/6081
Karar No: 2021/18231
Karar Tarihi: 27.12.2021

5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6081 Esas 2021/18231 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir karar, 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçlamasıyla açılan davada beraat hükmü verilmesiyle sonuçlanmıştır. CMK'nun 260/1. maddesi uyarınca hüküm temyize edilebilme hakkı olan Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu'nun vekili tarafından dava dosyası incelendikten sonra temyiz başvurusu yapılmıştır. Ancak, yapılan incelemede, suçun üst sınırının 100 gün adli para cezası olması nedeniyle mahkeme kararının 1412 sayılı CMUK'nun 305/1-2 maddelerinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalması nedeniyle temyiz olanağı bulunmadığı belirtilmiştir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şöyle açıklanabilir:
- 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasası'nın 63/10 maddesi: Bu madde, kanunun 56. maddesinin birinci fıkrasına aykırı hareket edenlere verilecek adli para cezasını belirlemektedir.
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi: Bu madde, hüküm tarihi itibariyle uygulanması zorunlu olan kanunların belirlenmesini düzenlemektedir.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/2 maddesi: Bu madde, en az 20 Türk Lirası ve en fazla 100 Türk Lirası arasında bir adli para cezası belirleme yöntemini açıklamaktadır

7. Ceza Dairesi 2021/6081 E. , 2021/18231 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamı da gözetilerek CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
5320 sayılı Yasanın 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Yasasının 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK’nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Yasanın 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK"nun 52/2. maddesi gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, o yer Cumhuriyet savcısı ile katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.