5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/5613 Esas 2021/18230 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/5613
Karar No: 2021/18230
Karar Tarihi: 27.12.2021

5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/5613 Esas 2021/18230 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 5809 sayılı Yasaya muhalefet suçundan hüküm vererek, adli para cezası verdi. Sanık, kararı temyiz etmek istedi ancak 14.04.2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarının kesin nitelikte olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi isteği reddedildi. Karar, 2021/5613 E. ve 2021/18230 K. numaralarıyla verildi.
Kanun Maddeleri:
- 5809 Sayılı Yasaya Muhalefet
- 6217 Sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi
- 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesi
- 5320 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 Sayılı CMUK'un 317. maddesi.
7. Ceza Dairesi         2021/5613 E.  ,  2021/18230 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
    HÜKÜM :Hükümlülük

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14/04/2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğu cihetle, sanığın vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.