Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2022/6852 Esas 2022/17077 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

K A R A R
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A-Sanık ... müdafisinin yüzüne karşı 14/01/2016 tarihinde tefhim olunan hükmü, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK'nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 30/05/2016 günü temyiz eden sanık müdafisinin vaki temyiz isteminin tebliğnameye uygun olarak CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
B-Katılan sanık ... müdafisinin temyiz başvurusu yönünden;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar ve belgeler ile gerekçe içeriğine göre, sanıklar hakkında alenen hakaret eylemlerinden ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm verildiğinden sanıkların eylemlerinin basit yargılama usulü kapsamında bulunmadığı değerlendirilerek tebliğnamede bu yönde ileri sürülen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tehdit eyleminden verilen beraat hükmünün incelenmesinde;
Eyleme ve yükletilen suça yönelik katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2- Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret eylemlerinden verilen ceza verilmesine yer olmadığına ve sanık ... hakkında tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde ise; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
a) Sanık ... hakkında hakaret eyleminden verilen ceza verilmesine yer olmadığına ve tehdit eyleminden mahkumiyetine dair hükümler yönünden; 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu, hakaret suçu yönünden ise uzlaşma önerisinin yapıldığı tarihte 5271 sayılı CMK'nın 253/3. maddesinde engel bulunduğu gözetilerek, yeni düzenleme karşısında bu suç yönünden de uzlaşma önerisinde bulunulması gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanık ...'in hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Sanık ... hakkında hakaret eyleminden verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hüküm yönünden ise; hakaret suçunun, suç tarihine göre uzlaştırma kapsamında bulunmayan TCK’nın 106/1. maddesinin ilk fıkrasında düzenlenen tehdit suçu ile birlikte işlendiği iddia edildiğinden, CMK'nın 253/3. maddesine göre uzlaşma kapsamında bulunmadığı, ancak yapılan yargılama neticesinde sanığın tehdit suçundan beraat etmesi karşısında, hakaret suçu yönünden, CMK’nın 254. maddesi uyarınca uzlaştırma hükümlerinin uygulanması ve sanık ...'un hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık ... müdafisinin temyiz istemi bu nedenle yerinde görülmüş olmakla, tebliğnameye hakaret eyleminden verilen hükümler yönünden aykırı, tehdit eyleminden verilen hüküm yönünden ise uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 05/07/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.