Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/5-4, 50/1-a, 52/2. maddelerine göre mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık ve sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 18:30 sıralarında, sanığın sevk ve idaresindeki araç ile meskun mahalde, bölünmüş asfalt kaplama ıslak zeminli yolda seyir halinde iken, olay mahalli kontrolsüz dört yönlü kavşağa geldiğinde, kontrolsüzce kavşak alanı içine girerek sağındaki orta ayırıcı çizgi ile bölünmüş yoldan kendi şeridinde kavşağa giriş yapan müşteki ..."in sevk ve idaresindeki araçla kavşak alanı içinde çarpışmaları sonucu şikayetçi olmayan beş kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; kazadan yaklaşık 1,5 saat sonra sanığın alkol muayenesi için sevk edildiği sağlık kuruluşunda harici muayenesinde alkollü olduğu belirlenmiş ve alkol oranının belirlenebilmesi için kanda alkol incelemesi için sevk edildiği sağlık kuruluşundan inceleme yaptırmadan ayrılması nedeniyle kaza anında alkollü olup olmadığı alkollü ise alkol oranının ne olduğu konusunda bilimsel bir inceleme ve tespit yapılamadığı, sanığın kazadan on iki saat sonra yaptırmış olduğu tahlilde alkole rastlanmamış olduğu ve sanığın savunmasında da alkol almadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, olay anında yasal sınırın üzerinde alkollü olup olmadığının belirlenemeyen sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulama koşullarının bulunmadığı, dolayısıyla sanığın üzerine atılı taksirle yaralama suçu TCK"nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu, müştekilerin sanık hakkında şikayetlerinin de olmadığı, bu durumda sanığın şikayetten vazgeçme nedeniyle taksirle yaralama suçundan cezalandırmanın mümkün olmadığı, dosya içeriği itibariyle de CMK"nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartların bulunmadığı anlaşılmakla; sanık, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki isteme uygun olarak BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanık ... hakkındaki davanın TCK"nın 73/4. ve CMK"nın 223. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE; 05.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.