5809 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/12126 Esas 2021/18229 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/12126
Karar No: 2021/18229
Karar Tarihi: 27.12.2021

5809 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/12126 Esas 2021/18229 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından verilen kararın temyiz edilmesi üzerine, kamuoyunda bilinen 5809 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı mahkum edilen sanık müdafiinin temyiz talebi reddedildi. Reddedilme sebebi ise, 14/04/2011 tarihinden sonra verilen mahkumiyet hükümlerinde üç bin Türk Lirası dahil olmak üzere belirlenen adli para cezalarının istinaf veya temyiz yoluna başvurulamayacak nitelikte kesinleştiğidir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 23. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2021/12126 E. , 2021/18229 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM :Hükümlülük

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
14.04.2011 gün ve 27905 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 23. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde “hapis cezasından çevrilen adlî para cezaları hariç olmak üzere sonuç olarak belirlenen 3.000 Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı istinaf yoluna başvurulamayacağı” şeklinde yapılan değişiklik ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen “bölge adliye mahkemeleri faaliyete geçinceye kadar hapis cezasından çevrilenler hariç olmak üzere, sonuç olarak belirlenen üçbin Türk Lirası dâhil adlî para cezasına mahkûmiyet hükümlerine karşı temyiz yoluna başvurulamaz” şeklindeki geçici 2. maddesi göz önünde bulundurulduğunda, 14/04/2011 tarihinden sonra doğrudan hükmolunan 3.000 Türk Lirası dahil adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğu cihetle, sanık müdafiinin vaki temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 27.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.