MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 30/03/2017 tarih ve 2013/128 Esas - 2017/144 Karar sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi’nce verilen 12/04/2018 tarih ve 2017/1573-2018/409 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından 2001 yılında notere tasdik ettirilmiş “Eldeki Kuş mu? Teldeki Kuş mu?” isimli yarışma programı formatı oluşturulduğunu, davalı ..."nın bu formatı bir şekilde öğrendikten sonra kendi adına “Cevap Soruda” ismiyle oluşturduğunu ve noterde tasdik ettirdiğini ve 29.01.2013 tarihinden itibaren de bu programın TRT 1 kanalında yayınlandığını, “Cevap Soruda” isimli formatın davacıya ait formatın aynısı olduğunu ve taklit edildiğini, yayınlanan programın büyük ilgi gördüğünü ve CANNES Format Fuarı’nda yılın bilgi yarışması seçildiğini ve bu yarışmanın 11 ülkeye satıldığını ileri sürerek, FSEK 68. maddesi gereği üç kat telif tazminatı olarak 100.000,00 TL maddi, 10.000,00 TL manevi tazminatın, tecavüzün başlangıç tarihinden itibaren faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı ... vekili, dava konusu yarışma programının Erdi Yapım ile imzalanan sözleşmeye istinaden yayınlandığını, sözleşme gereğince fikrî veya sınaî mülkiyet konusu bir hakkın ihlali halinde sorumluluğun anılan firmaya ait olacağını, formatlar arasında bir benzerlik bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalılar Erdi Yapım Filmcilik Ltd. Şti. ile ... vekili, formatın ... tarafından oluşturulduğunu, programın yapımcısının davalı şirket olduğunu, firmanın “Cevap Soruda” markası ile ilgili olarak 18.02.2013 tarihli ve 2013/14659 numaralı TPMK başvurularının bulunduğunu, davacının formatını bilmediklerini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, tüm dosya kapsamına göre; davacı tarafa ait yarışma programı formatının FSEK kapsamında eser niteliğinde olmadığı, taraflara ait yarışma programı formatlarının birebir aynı olmadığı, yalnızca yarışmanın üzerine kurgulandığı esas fikir olan, cevabın soru metninin içinde gizli olması fikri bakımından benzeştiği, TTK’nın haksız rekabet hükümleri kapsamında yapılan değerlendirmede ise; davalıya ait formatın davacının formatından alıntılandığı, kopyalandığı yönünde delil bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar aleyhine, davacı vekili istinaf kanun yoluna başvurmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince, dosya üzerinden yapılan istinaf incelemesinde; mahkemenin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı, tarafların dava konusu yarışma programı formatlarının her ikisinin de eser niteliğini taşımadığı, bu nedenle FSEK hükümleri uyarınca değil, TTK"nın haksız rekabet hükümlerine göre korunacağı, davalı tarafın yarışma programında, davacının formatını oluşturan unsurlardan neredeyse hiçbirisinin kullanılmadığı ve davalı tarafın 22.01.2013 tarihli beyannamesindeki hususların, davacının 13 sene önceki 31.10.2001 tarihli noter tespitli formatında belirtilen unsurlardan alıntılandığı veya kopyalandığı yönünde herhangi bir delilin de bulunmadığı, gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 10/06/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.